چون نداری فطنت و نور هدی ** بهر کوران روی را میزن جلا
Since thou hast not (spiritual) perception and the light of (Divine) guidance, continue to polish (cleanse and brighten) thy face for the sake of the blind!
پیش بینایان حدث در روی مال ** ناز میکن با چنین گندیده حال
Before the seers, daub thy face with dirt! Act haughtily (towards them) notwithstanding such a stinking state (as thou art in)!
شیخ سوزن زود در دریا فگند ** خواست سوزن را به آواز بلند3225
The Shaykh quickly threw his needle into the sea, and with a loud voice called for the needle.
صد هزاران ماهی اللهیی ** سوزن زر در لب هر ماهیی
Myriads of Divine fishes—in the lips of each fish a needle of gold—
سر بر آوردند از دریای حق ** که بگیر ای شیخ سوزنهای حق
Lifted their heads from God's sea, saying, “Take, O Shaykh, God's needles.”
رو بدو کرد و بگفتش ای امیر ** ملک دل به یا چنان ملک حقیر
He turned his face towards him (the Amír) and said to him, “O Amír, is the kingdom of the heart (spirit) better, or such a despicable kingdom (as I once possessed)?”
این نشان ظاهر است این هیچ نیست ** تا بباطن در روی بینی تو بیست
This (miracle) is the outward sign, this is nothing: wait till you enter the inward (shrine and) see (what is there)!
سوی شهر از باغ شاخی آورند ** باغ و بستان را کجا آن جا برند3230
From the garden they bring to town (only) a branch: how should they carry thither the (whole) garden and orchard?—
خاصه باغی کاین فلک یک برگ اوست ** بلکه این مغز است وین عالم چو پوست
Especially, a Garden whereof this heaven is (but) one leaf; nay, that is the kernel, and this world) is as the husk.
بر نمیداری سوی آن باغ گام ** بوی افزون جوی و کن دفع زکام
(If) you are not stepping on (briskly) towards that Garden, seek more scent, and get rid of (your) rheum,