English    Türkçe    فارسی   

2
328-337

  • مهر جاهل را چنین دان ای رفیق ** کژ رود جاهل همیشه در طریق‏
  • Know, O friend, that such is the affection of the fool: the fool ever walks crookedly on the way.
  • روز شه در جستجو بی‏گاه شد ** سوی آن کمپیر و آن خرگاه شد
  • The King's day became late (far-spent) in searching (for the falcon): he went (at last) to the old woman and the tent (where she lived).
  • دید ناگه باز را در دود و گرد ** شه بر او بگریست زار و نوحه کرد 330
  • Suddenly he espied the falcon amidst smoke and dust: the King wept sorely over it and made lament.
  • گفت هر چند این جز ای کار تست ** که نباشی در وفای ما درست‏
  • He said, “Albeit this is the retribution for thy deed, in that thou art not firm in keeping faith with me,
  • چون کنی از خلد زی دوزخ فرار ** غافل از لا یستوی اصحاب نار
  • (Yet) how shouldst thou take flight from Paradise to Hell, heedless of (the text) the people of the Fire (and those of Paradise) are not equal?
  • این سزای آن که از شاه خبیر ** خیره بگریزد به خانه‏ی گنده پیر
  • This is the fitting reward for one that unconscionably flees from the King who knows (him) well to the house of an old hag.”
  • باز می‏مالید پر بر دست شاه ** بی‏زبان می‏گفت من کردم گناه‏
  • (Meanwhile) the falcon was rubbing its wings against the King's hand: without tongue it was saying, “I have sinned.”
  • پس کجا زارد کجا نالد لئیم ** گر تو نپذیری بجز نیک ای کریم‏ 335
  • Where then should the vile (sinner) plead piteously, where should he moan, if Thou wilt accept naught but good, O bountiful (King)?
  • لطف شه جان را جنایت جو کند ** ز آنکه شه هر زشت را نیکو کند
  • The King's grace makes the soul sin-seeking, because the King makes every foul thing fair.
  • رو مکن زشتی که نیکیهای ما ** زشت آمد پیش آن زیبای ما
  • Go, do not commit foulness, for (even) our fair deeds appear foul in the sight of our beauteous (Loved One).