کور گفتش آخر آن یاران تو ** بر کهند این دم شکاری صیدجو
The blind man said to it (the dog), “Why, at this moment your friends are hunting and seeking prey on the mountain.
قوم تو در کوه می‌گیرند گور ** در میان کوی می‌گیری تو کور
Your kinsfolk are catching onagers in the mountains: you are catching blind men in the streets.”
ترک این تزویر گو شیخ نفور ** آب شوری جمع کرده چند کور
O recalcitrant Shaykh, abandon this imposture: thou art (like) briny water, having gathered some blind men (around thee),
کین مریدان من و من آب شور ** می‌خورند از من همی گردند کور1050
(As though implicitly thou wert) saying, “These are my disciples, and I am (like) briny water: they drink of me and become blind.”
آب خود شیرین کن از بحر لدن ** آب بد را دام این کوران مکن
Sweeten thy water with the esoteric Sea: do not make the foul water a snare for these blind ones.
خیز شیران خدا بین گورگیر ** تو چو سگ چونی بزرقی کورگیر
Arise, behold the lions of God who catch the onager: how art thou, like a dog, catching the blind with a (display of) hypocrisy?
گور چه از صید غیر دوست دور ** جمله شیر و شیرگیر و مست نور
What onager (do they catch)? They are far from hunting aught but the Beloved. They all are lions and lion-catchers and intoxicated with the Light (of God).
در نظاره صید و صیادی شه ** کرده ترک صید و مرده در وله
In contemplation of the chase and hunting of the King, they have abandoned the chase and have become dead in bewilderment.
هم‌چو مرغ مرده‌شان بگرفته یار ** تا کند او جنس ایشان را شکار1055
The Friend has taken them, like a dead bird, that (by means of them) He may hunt down their congeners.
مرغ مرده مضطر اندر وصل و بین ** خوانده‌ای القلب بین اصبعین
The dead bird is compelled (deprived of volition) in respect of being united or separated: you have read (the Hadíth), “The heart is between two fingers (of the Merciful God).”