-
گفت عیاضی نود بار آمدم ** تن برهنه بوک زخمی آیدم 3780
- ‘Iyádí said, “Ninety times I came (into battle) unarmed, that perchance I might be (mortally) wounded.
-
تن برهنه می‌شدم در پیش تیر ** تا یکی تیری خورم من جای‌گیر
- I went unarmed to meet the arrows, in order that I might receive a deep-seated (deadly) arrow-wound.
-
تیر خوردن بر گلو یا مقتلی ** در نیابد جز شهیدی مقبلی
- None but a fortunate martyr attains unto (the happiness of) receiving an arrow-wound in the throat or any vital spot.
-
بر تنم یک جایگه بی‌زخم نیست ** این تنم از تیر چون پرویز نیست
- No place in my body is without wounds: this body of mine is like a sieve from (being pierced with) arrows;
-
لیک بر مقتل نیامد تیرها ** کار بخت است این نه جلدی و دها
- But the arrows never (once) hit a vital spot: this is a matter of luck, not of bravery or cunning.
-
چون شهیدی روزی جانم نبود ** رفتم اندر خلوت و در چله زود 3785
- When (I saw that) martyrdom was not the lot of my spirit, I went immediately into (religious) seclusion and (entered on) a forty days' fast.
-
در جهاد اکبر افکندم بدن ** در ریاضت کردن و لاغر شدن
- I threw myself into the Greater Warfare (which consists) in practising austerities and becoming lean.
-
بانگ طبل غازیان آمد به گوش ** که خرامیدند جیش غزوکوش
- (One day) there reached my ear the sound of the drums of the holy warriors; for the hard-fighting army was on the march.
-
نفس از باطن مرا آواز داد ** که به گوش حس شنیدم بامداد
- My fleshly soul cried out to me from within: at morningtide I heard (its voice) with my sensuous ear,
-
خیز هنگام غزا آمد برو ** خویش را در غزو کردن کن گرو
- (Saying), ‘Arise! ’Tis time to fight. Go, devote thyself to fighting in the holy war!’