زانک او در خانه عقل تو غریب ** بر در خود سگ بود شیر مهیب
Neden mi? Nefis, kendi evinde, kendi yurdunda… Akılsa garip! Köpek bile kapısında korkunç bir aslan kesilir!
باش تا شیران سوی بیشه روند ** وین سگان کور آنجا بگروند
Hele sabret, aslanlar ormana gitsinler. Bu kör köpekler, o vakit onlara inanırlar.
مکر نفس و تن نداند عام شهر ** او نگردد جز بوحی القلب قهر2560
Şehirli, nefsin hilesini, tenin düzenini ne bilsin? O ancak kalbe gelen vahiyle kahredilebilir.
هر که جنس اوست یار او شود ** جز مگر داود کان شیخت بود
Kim onun cinsiyse ona dost olur. Ancak şeyhin olan Davut müstesna!
کو مبدل گشت و جنس تن نماند ** هر که را حق در مقام دل نشاند
Çünkü o varlığını tebdil etmiştir. Allah, kimi gönül makamına vasıl ederse o kişide ten cinsiyeti kalmaz.
خلق جمله علتی‌اند از کمین ** یار علت می‌شود علت یقین
Halk, umumiyetle bu cihan içinde illetlidir. İllet, şüphe yok ki illete dosttur.
هر خسی دعوی داودی کند ** هر که بی تمییز کف در وی زند
Her aşağılık kişi Davutluk dâvasına kalkışır. Anlamayan kişiler de ona yapışır.
از صیادی بشنود آواز طیر ** مرغ ابله می‌کند آن سوی سیر2565
Ahmak kuş, avcıdan kuş sesi duyar da o tarafa uçar gider.
نقد را از نقل نشناسد غویست ** هین ازو بگریز اگر چه معنویست
Davut olmadığı halde Davutluk dâvasına kalkışan, kendi malı olan şeyle başkasından naklettiği şeyi ayırt edemez, sapıktır o kişi. Kendine gel de manevi bir adam bile olsa kaç ondan!
رسته و بر بسته پیش او یکیست ** گر یقین دعوی کند او در شکیست
Onun yanında kurtulmuş kişiyle bağlı kişi birdir. Yakına eriştim diye iddia etse de şüphededir.