-
بس گرفتی یار و همراهان زفت ** گر ترا پرسم که کو گویی که زفت
- Nice ulu ulu dostlar, yoldaşlar edindin. Sana, nerede onlar diye sorsam gittiler dersin.
-
یار نیکت رفت بر چرخ برین ** یار فسقت رفت در قعر زمین
- İyi dostun yüce göklere gitti kötülük dostunsa yerin dibine geçti.
-
تو بماندی در میانه آنچنان ** بی‌مدد چون آتشی از کاروان
- Ara yerde sen kalakaldın, yardımsız, yardımcısız kervandan arta kalan ve sönmeye mahkûm ateşe döndün.
-
دامن او گیر ای یار دلیر ** کو منزه باشد از بالا و زیر
- Ey baba yiğit dost, yukardan, aşağıdan münezzeh olanın eteğini tut.
-
نه چو عیسی سوی گردون بر شود ** نه چو قارون در زمین اندر رود 345
- O, ne İsa gibi göklere ağar, ne Karun gibi yerlere geçer.
-
با تو باشد در مکان و بی‌مکان ** چون بمانی از سرا و از دکان
- Sen yerden, yurttan alımdan, satımdan kaldın mı o, mekân âleminde de seninle beraberdir, Lâmekân âleminde de.
-
او بر آرد از کدورتها صفا ** مر جفاهای ترا گیرد وفا
- Bulanıklardan, duruluklar çıkarır, cefalarını vefa yerine tutar.
-
چون جفا آری فرستد گوشمال ** تا ز نقصان وا روی سوی کمال
- Cefakârlıkta bulunursan noksandan kurtulup kemâle erişesin diye kulağını burar.
-
چون تو وردی ترک کردی در روش ** بر تو قبضی آید از رنج و تبش
- Sülûkte virdini terk edersen zahmete, mihnete düşer, sıkıntıya uğrarsın ya.
-
آن ادب کردن بود یعنی مکن ** هیچ تحویلی از آن عهد کهن 350
- İşte o tediptir. Yapma, o eski ahdi hiç değiştirme demektir.