-
گر بدادی تشنه را بحری زلال ** در کرم شرمنده بودی زان نوال
- Birisine bir deniz dolusu iyi su verse o vergisinden utanırdı.
-
ور بکردی ذره‌ای را مشرقی ** بودی آن در همتش نالایقی
- Bir zerreyi doğu güneşi haline getirse bu ihsanı bile kendisine lâyık görmezdi.
-
بر امید او بیامد آن غریب ** کو غریبان را بدی خویش و نسیب 3020
- O garip, muhtesipten bir kerem umarak gelmişti. Çünkü o, gariplere bir dost, bir hısım olmuştu âdeta.
-
با درش بود آن غریب آموخته ** وام بی‌حد از عطایش توخته
- O garip kişi de âdeta onun kapısına kapılanmış, ihsanını umarak tekrar borç vermeye başlamıştı.
-
هم به پشت آن کریم او وام کرد ** که ببخششهاش واثق بود مرد
- O kerem sahibine güvenerek, onun vergilerini umarak borçlanmaktaydı.
-
لا ابالی گشته زو و وام‌جو ** بر امید قلزم اکرام‌خو
- O ümitle bir hayli borca girmede, o huyu kerem ve ihsandan ibaret olan zatın lûtuf denizine dayanarak şundan bundan borç almaktaydı.
-
وام‌داران روترش او شادکام ** هم‌چو گل خندان از آن روض الکرام
- Borç verenlerin suratları asılıyor, o ise o ululuklar, keremler bahçesinin lûtfuna güvenerek gül gibi gülüyordu.
-
گرم شد پشتش ز خورشید عرب ** چه غمستش از سبال بولهب 3025
- Birisinin sırtı, Arab’ın güneşinden kızışırsa artık ona Ebuleheb’in kızgınlığından ne gam?
-
چونک دارد عهد و پیوند سحاب ** کی دریغ آید ز سقایانش آب
- Bir adam bulutla sözleşti mi sakaların suyuna muhtaç olur mu artık?
-
ساحران واقف از دست خدا ** کی نهند این دست و پا را دست و پا
- Tanrı elini bilen büyücüler, bu ele, bu ayağa el, ayak derler mi hiç?