English    Türkçe    فارسی   

1
2653-2677

  • گفت پیغمبر که حق فرموده است ** من نگنجم هیچ در بالا و پست‌‌
  • The Prophet said that God has said, ‘I am not contained at all in “high” and “low” (spatial dimensions);
  • در زمین و آسمان و عرش نیز ** من نگنجم این یقین دان ای عزیز
  • I am not contained in earth or heaven or even in the empyrean—know this for certain, O noble one;
  • در دل مومن بگنجم ای عجب ** گر مرا جویی در آن دلها طلب‌‌ 2655
  • (But) I am contained in the true believer's heart: oh, how wonderful! If thou seekest Me, search in those hearts.’
  • گفت ادخل فی عبادی تلتقی ** جنة من رؤیتی یا متقی‌‌
  • He (God) said (also), ‘Enter among My servants, thou wilt meet with a Paradise (consisting) of vision of Me, O God-fearing one.’
  • عرش با آن نور با پهنای خویش ** چون بدید آن را برفت از جای خویش‌‌
  • The empyrean, notwithstanding its wide (far-extending) light, when it beheld that (spirit of Adam), was confounded.
  • خود بزرگی عرش باشد بس مدید ** لیک صورت کیست چون معنی رسید
  • Truly, the magnitude of the empyrean is very great, but who (what) is form when reality has arrived?
  • هر ملک می‌‌گفت ما را پیش از این ** الفتی می‌‌بود بر گرد زمین‌‌
  • Every angel was saying (to Adam), ‘Before this (time) we had a friendship (with thee) on the face of the earth.
  • تخم خدمت بر زمین می‌‌کاشتیم ** ز آن تعلق ما عجب می‌‌داشتیم‌‌ 2660
  • On the earth we were sowing the seed of service (worship): we were marveling at that connexion,
  • کاین تعلق چیست با این خاکمان ** چون سرشت ما بده ست از آسمان‌‌
  • Marvelling what connexion we had with this dust, inasmuch as our nature is of heaven.
  • الف ما انوار با ظلمات چیست ** چون تواند نور با ظلمات زیست‌‌
  • (We said), Why (this) friendship in us, who are light, with darkness? How can light live with darkness?
  • آدما آن الف از بوی تو بود ** ز آن که جسمت را زمین بد تار و پود
  • O Adam, that friendship was owing to the scent of thee, because earth was the woof and warp of thy body.
  • جسم خاکت را از اینجا بافتند ** نور پاکت را در اینجا یافتند
  • From this place (the earth) thy earthly body was woven, in this place thy pure light was found.
  • این که جان ما ز روحت یافته ست ** پیش پیش از خاک آن می‌‌تافته ست‌‌ 2665
  • This (light) that our souls have obtained from thy spirit shone erstwhile from the dust.
  • در زمین بودیم و غافل از زمین ** غافل از گنجی که در وی بد دفین‌‌
  • We were in the earth, and heedless of the earth, heedless of the treasure that lay buried there.
  • چون سفر فرمود ما را ز آن مقام ** تلخ شد ما را از آن تحویل کام‌‌
  • When He (God) bade us journey from that place of abode our palates were soured (we were bitterly grieved) by the change,
  • تا که حجتها همی‌‌گفتیم ما ** که بجای ما کی آید ای خدا
  • So that we were arguing (and saying), ‘O God, who will come in our stead?
  • نور این تسبیح و این تهلیل را ** می‌‌فروشی بهر قال و قیل را
  • Wilt Thou sell the splendour of the praise with which we glorify and magnify Thee for babble and palaver?’
  • حکم حق گسترد بهر ما بساط ** که بگویید از طریق انبساط 2670
  • The decree of God spread for us the carpet (of indulgence), (and He said), ‘Speak ye, in the way of boldness
  • هر چه آید بر زبانتان بی‌‌حذر ** همچو طفلان یگانه با پدر
  • (And) without fear, whatever comes upon your tongues, like only children with their father;
  • ز آن که این دمها چه گر نالایق است ** رحمت من بر غضب هم سابق است‌‌
  • For what if these words (of yours) are unseemly? My mercy likewise is prior (superior) to My wrath.
  • از پی اظهار این سبق ای ملک ** در تو بنهم داعیه‌‌ی اشکال و شک‌‌
  • In order to manifest this priority, O angel, I will put in thee incitement to perplexity and doubt,
  • تا بگویی و نگیرم بر تو من ** منکر حلمم نیارد دم زدن‌‌
  • That thou mayst speak and I not take offence at thee, (so that) none who denies My clemency may dare to utter a word.
  • صد پدر صد مادر اندر حلم ما ** هر نفس زاید در افتد در فنا 2675
  • Within My (infinite) clemency (the clemencies of) a hundred fathers and a hundred mothers at every moment are born and vanish.
  • حلم ایشان کف بحر حلم ماست ** کف رود آید ولی دریا به جاست‌‌
  • Their clemency is (but) the foam of the sea of My clemency: the foam comes and goes, but the sea is (always) there.’’
  • خود چه گویم پیش آن در این صدف ** نیست الا کف کف کف کف‌‌
  • What indeed shall I say? Compared with that pearl (Divine clemency) this oyster-shell (human clemency) is naught but the foam of the foam of the foam of foam.