English    Türkçe    فارسی   

3
1321-1345

  • نیستم مولود پیراکم بناز ** نیستم والد جوانا کم گراز
  • (God saith), ‘I am not begotten: O old man, do not be proud. I am not a begetter: O youth, do not strut.
  • نیستم شوهر نیم من شهوتی ** ناز را بگذار اینجا ای ستی
  • I am not a husband, I am not connected with lust: here, O lady, leave off being disdainful.’
  • جز خضوع و بندگی و اضطرار ** اندرین حضرت ندارد اعتبار
  • Excepting humility and slavishness and utter helplessness, naught hath consideration in this Presence.”
  • گفت بابا سالها این گفته‌ای ** باز می‌گویی بجهل آشفته‌ای
  • He (Canaan) said, “Father, for years thou hast said this; (now) thou art saying (it) again: thou art deranged with folly.
  • چند ازینها گفته‌ای با هرکسی ** تا جواب سرد بشنودی بسی 1325
  • How many of these things hast thou said to every one, so that oftentimes thou hast heard a cold (rough) answer!
  • این دم سرد تو در گوشم نرفت ** خاصه اکنون که شدم دانا و زفت
  • This cold breath (tiresome discourse) of thine did not enter my ear, (nor will it), especially now when I have become wise and strong.”
  • گفت بابا چه زیان دارد اگر ** بشنوی یکبار تو پند پدر
  • He (Noah) said, “Bábá, what harm will it do if thou listen once to the advice of thy father?”
  • همچنین می‌گفت او پند لطیف ** همچنان می‌گفت او دفع عنیف
  • On this wise was he (Noah) speaking kindly counsel, and on that wise was he (Canaan) uttering harsh refusal.
  • نه پدر از نصح کنعان سیر شد ** نه دمی در گوش آن ادبیر شد
  • Neither did the father become weary of admonishing Canaan, nor did a single breath (word) enter the ear of that graceless man.
  • اندرین گفتن بدند و موج تیز ** بر سر کنعان زد وشد ریز ریز 1330
  • They were (engaged) in this talk when a fierce billow dashed upon Canaan's head, and he was shivered to fragments.
  • نوح گفت ای پادشاه بردبار ** مر مرا خر مرد و سیلت برد بار
  • Noah said, “O long-suffering King, my ass is dead, and Thy Flood hath carried away the load.
  • وعده کردی مر مرا تو بارها ** که بیابد اهلت از طوفان رها
  • Many times Thou didst promise me, saying, ‘Thy family shall be saved from the Deluge.’
  • دل نهادم بر امیدت من سلیم ** پس چرا بربود سیل از من گلیم
  • I (in) simple (faith) fixed my heart on hope of Thee: why, then, has the Flood swept my garment away from me?”
  • گفت او از اهل و خویشانت نبود ** خود ندیدی تو سپیدی او کبود
  • He (God) said, “He was not of thy family and kinsfolk: didst not thou thyself see (that) thou art white, he blue?”
  • چونک دندان تو کرمش در فتاد ** نیست دندان بر کنش ای اوستاد 1335
  • When the worm (of decay) has fallen upon thy tooth, it is not a tooth (any more): tear it out, O master.
  • تا که باقی تن نگردد زار ازو ** گرچه بود آن تو شو بیزار ازو
  • In order that the rest of thy body may not be made miserable by it, become quit of it, although it was (once) thine.
  • گفت بیزارم ز غیر ذات تو ** غیر نبود آنک او شد مات تو
  • He (Noah) said, “I am quit of aught other than Thy Essence; he that has died in Thee is not other (than Thou).
  • تو همی دانی که چونم با تو من ** بیست چندانم که با باران چمن
  • Thou knowest how I am to Thee: I am (to Thee) as the orchard to the rain, and twenty times as much—
  • زنده از تو شاد از تو عایلی ** مغتذی بی واسطه و بی حایلی
  • Living by Thee, rejoicing because of Thee, a pauper receiving sustenance without any medium or intervention;
  • متصل نه منفصل نه ای کمال ** بلک بی چون و چگونه و اعتلال 1340
  • Not united, not separated, O Perfection; nay, devoid of quality or description or causation.
  • ماهیانیم و تو دریای حیات ** زنده‌ایم از لطفت ای نیکو صفات
  • We are the fishes, and Thou the Sea of Life: we live by Thy favour, O Thou whose attributes are excellent.
  • تو نگنجی در کنار فکرتی ** نی به معلولی قرین چون علتی
  • Thou art not contained in the bosom of any thought, nor art Thou joined with the effect, as a cause.
  • پیش ازین طوفان و بعد این مرا ** تو مخاطب بوده‌ای در ماجرا
  • Before this Flood and after it, Thou hast been the object of my address in (every) colloquy.
  • با تو می‌گفتم نه با ایشان سخن ** ای سخن‌بخش نو و آن کهن
  • I was speaking with Thee, not with them, O Thou that art the Giver of speech (both) newly and of old.
  • نه که عاشق روز و شب گوید سخن ** گاه با اطلال و گاهی با دمن 1345
  • Is it not the case that the lover, day and night, converses now with the ruins (of the beloved's abode), now with the traces (of her habitation)?