English    Türkçe    فارسی   

4
345-369

  • گندم ار بشکست و از هم در سکست ** بر دکان آمد که نک نان درست 345
  • If wheat is broken and torn asunder (in the mill), it appears in the (baker’s) shop, saying, “Look! a perfect loaf!”
  • تو هم ای عاشق چو جرمت گشت فاش ** آب و روغن ترک کن اشکسته باش
  • “Thou too, O lover, since thy crime has become manifest, abandon water and oil (specious varnish) and be broken (contrite).
  • آنک فرزندان خاص آدم‌اند ** نفحه‌ی انا ظلمنا می‌دمند
  • Those who are the elect children of Adam sigh forth (the confession), ‘verily we have done wrong.’
  • حاجت خود عرضه کن حجت مگو ** هم‌چو ابلیس لعین سخت‌رو
  • Submit thy petition, do not argue like the accursed hard- faced (impudent) Iblis.
  • سخت‌رویی گر ورا شد عیب‌پوش ** در ستیز و سخت‌رویی رو بکوش
  • If impudence concealed his fault, go, exert thyself in (showing) obstinacy and impudence!
  • آن ابوجهل از پیمبر معجزی ** خواست هم‌چون کینه‌ور ترکی غزی 350
  • Abu Jahl, like a vindictive Ghuzz Turcoman, demanded a miracle from the Prophet;
  • لیک آن صدیق حق معجز نخواست ** گفت این رو خود نگوید جز که راست
  • But that Siddiq of God (Abu Bakr) did not crave a miracle: he said, ‘Verily, this face speaks naught but truth.’
  • کی رسد هم‌چون توی را کز منی ** امتحان هم‌چو من یاری کنی
  • How should it beseem one like thee, from egoism, to make trial of a beloved like me?”
  • گفتن آن جهود علی را کرم الله وجهه کی اگر اعتماد داری بر حافظی حق از سر این کوشک خود را در انداز و جواب گفتن امیرالمومنین او را
  • How the Jew said to ‘Alí, may God honour his person, "If thou hast confidence in God's protection, cast thyself down from the top of this kiosk"; and how the Prince of the Faithful answered him.
  • مرتضی را گفت روزی یک عنود ** کو ز تعظیم خدا آگه نبود
  • One day a contumacious man, who was ignorant of the reverence due to God, said to Murtazá (‘Alí),
  • بر سر بامی و قصری بس بلند ** حفظ حق را واقفی ای هوشمند
  • On the top of an exceedingly high terrace or pavilion, “Art thou conscious of God's protection, O intelligent man?”
  • گفت آری او حفیظست و غنی ** هستی ما را ز طفلی و منی 355
  • “Yes,” he replied; “He is the Protector and the Self-sufficient for (preserving) my existence from (the time of) infancy and conception.”
  • گفت خود را اندر افکن هین ز بام ** اعتمادی کن بحفظ حق تمام
  • He (the Jew) said, “Come, cast thyself down from the roof, put an entire confidence in the protection of God,
  • تا یقین گرددمرا ایقان تو ** و اعتقاد خوب با برهان تو
  • So that thy sure faith and thy goodly proven conviction may become evident to me.”
  • پس امیرش گفت خامش کن برو ** تا نگردد جانت زین جرات گرو
  • Then the Prince said to him, “Be silent, go, lest for this boldness thy soul be pawned (given over to perdition).”
  • کی رسد مر بنده را که با خدا ** آزمایش پیش آرد ز ابتلا
  • How is it right for a servant (of God) to venture on an experiment with God by making trial (of Him)?
  • بنده را کی زهره باشد کز فضول ** امتحان حق کند ای گیج گول 360
  • How should a servant (of God) have the stomach vaingloriously to put Him to the test, O mad fool?
  • آن خدا را می‌رسد کو امتحان ** پیش آرد هر دمی با بندگان
  • To God (alone) belongs that (right), who brings forward a test for His servants at every moment,
  • تا به ما ما را نماید آشکار ** که چه داریم از عقیده در سرار
  • In order that He may show us plainly to ourselves (and reveal) what beliefs we hold in secret.
  • هیچ آدم گفت حق را که ترا ** امتحان کردم درین جرم و خطا
  • Did Adam ever say to God, “I made trial of Thee in (committing) this sin and trespass,
  • تا ببینم غایت حلمت شها ** اه کرا باشد مجال این کرا
  • That I might see the utmost limit of Thy clemency, O King?” Ah, who would be capable of (seeing) this, who?
  • عقل تو از بس که آمد خیره‌سر ** هست عذرت از گناه تو بتر 365
  • Forasmuch as your understanding is confused, your excuse is worse than your crime.
  • آنک او افراشت سقف آسمان ** تو چه دانی کردن او را امتحان
  • How can you make trial of Him who raised aloft the vault of heaven?
  • ای ندانسته تو شر و خیر را ** امتحان خود را کن آنگه غیر را
  • O you that have not known good and evil, (first) make trial of yourself, and then of others.
  • امتحان خود چو کردی ای فلان ** فارغ آیی ز امتحان دیگران
  • When you have made trial of yourself, O such-and-such, you will be unconcerned with making trial of others.
  • چون بدانستی که شکردانه‌ای ** پس بدانی کاهل شکرخانه‌ای
  • When you have come to know that you are a grain of sugar, then you will know that you belong to the sugar-house.