در ببست از حسن او پیش بصر ** آن سخن بد در میان چون بانگ در
He (God) shut the door on its beauty (made its beauty invisible) to the eye (of the king): those words (of the ‘Imádu ’l-Mulk) intervened (between the king's eye and the horse) like the sound of the door.
پرده کرد آن نکته را بر چشم شه ** که از آن پرده نماید مه سیه 3480
He (God) made that cryptic saying a veil over the king's eye, a veil through which the moon appears to be black.
پاک بنایی که بر سازد حصون ** در جهان غیب از گفت و فسون
Pure (transcendent) is the Builder who in the unseen world constructs castles of speech and beguiling talk.
بانگ در دان گفت را از قصر راز ** تا که بانگ وا شدست این یا فراز
Know that speech is the sound of the door (coming) from the palace of mystery: consider whether it is the sound of opening or shutting.
بانگ در محسوس و در از حس برون ** تبصرون این بانگ و در لا تبصرون
The sound of the door is perceptible, but the door (itself) is beyond perception: ye see (are aware of) this sound, but the door ye see not.
چنگ حکمت چونک خوش‌آواز شد ** تا چه در از روض جنت باز شد
When the harp of wisdom breaks into melody, (bethink yourself) what door of the Garden of Paradise has been opened.
بانگ گفت بد چو دروا می‌شود ** از سقر تا خود چه در وا می‌شود 3485
When the sound of evil speech becomes loud, (bethink yourself) what door of Hell is being opened.
بانگ در بشنو چو دوری از درش ** ای خنک او را که وا شد منظرش
Since you are far from its door, hearken to the sound of the door: oh, blest is he whose eye has been opened (so that he can recognise the wicked).
چون تو می‌بینی که نیکی می‌کنی ** بر حیات و راحتی بر می‌زنی
When you are aware of doing a good action, you obtain a (feeling of spiritual) life and joy;
چونک تقصیر و فسادی می‌رود ** آن حیات و ذوق پنهان می‌شود
And when a fault and evil deed issues (from you), that (feeling of) life and rapture disappears.