English    Türkçe    فارسی   

3
1764-1788

  • پیش تو گرد آوریم اجزاش را ** آن سر و دم و دو گوش و پاش را
  • We will collect its parts in thy presence—its head and tail and ears and legs.”
  • دست نه و جزو برهم می‌نهد ** پاره‌ها را اجتماعی می‌دهد 1765
  • There is no (visible) hand, and (yet) He is putting the parts together and giving a unitedness to the (scattered) pieces.
  • در نگر در صنعت پاره‌زنی ** کو همی‌دوزد کهن بی سوزنی
  • Consider the art of a Tailor who sews old rags (together) without a needle:
  • ریسمان و سوزنی نه وقت خرز ** آنچنان دوزد که پیدا نیست درز
  • No thread or needle at the time of sewing; He sews in such wise that no seam is visible.
  • چشم بگشا حشر را پیدا ببین ** تا نماند شبهه‌ات در یوم دین
  • “Open thine eyes and behold the resurrection plainly, that there may not remain in thee doubt concerning the Day of Judgement,
  • تا ببینی جامعی‌ام را تمام ** تا نلرزی وقت مردن ز اهتمام
  • And that thou mayst behold My unitive power entire, so that at the time of death thou wilt not tremble with anxiety,
  • همچنانک وقت خفتن آمنی ** از فوات جمله حسهای تنی 1770
  • Even as at the time of sleep thou art secure from (hast no fear of) the passing of all the bodily senses:
  • بر حواس خود نلرزی وقت خواب ** گرچه می‌گردد پریشان و خراب
  • At the time of sleep thou dost not tremble for thy senses, though they become scattered and ruined.”
  • جزع ناکردن شیخی بر مرگ فرزندان خود
  • How a certain Shaykh showed no grief at the death of his sons.
  • بود شیخی رهنمایی پیش ازین ** آسمانی شمع بر روی زمین
  • Formerly there was a Shaykh, a (spiritual) Director, a heavenly Candle on the face of the earth,
  • چون پیمبر درمیان امتان ** در گشای روضه‌ی دار الجنان
  • One like a prophet amongst religious communities, an opener of the door of the garden of Paradise.
  • گفت پیغامبر که شیخ رفته پیش ** چون نبی باشد میان قوم خویش
  • The Prophet said that a Shaykh who has gone forward (to perfection) is like a prophet amidst his people.
  • یک صباحی گفتش اهل بیت او ** سخت‌دل چونی بگو ای نیک‌خو 1775
  • One morning his family said to him, “Tell us, O man of good disposition, how art thou (so) hard-hearted?
  • ماز مرگ و هجر فرزندان تو ** نوحه می‌داریم با پشت دوتو
  • We with backs (bent) double are mourning for the death and loss of thy sons;
  • تو نمی‌گریی نمی‌زاری چرا ** یا که رحمت نیست در دل ای کیا
  • Why art not thou weeping and lamenting? Or hast thou no pity in thy heart, O sire?
  • چون ترا رحمی نباشد در درون ** پس چه اومیدست‌مان از تو کنون
  • Since thou hast no pity within, what hope for us is there now from thee?
  • ما به ا اومید تویم ای پیشوا ** که بسنگذاری تو مارا در فنا
  • We are in hope of thee, O guide, that thou wilt not leave us to perish.
  • چون بیارایند روز حشر تخت ** خود شفیع ما توی آن روز سخت 1780
  • When the throne is set up on the Day of Resurrection, ’tis thou that art our intercessor on that grievous day.
  • درچنان روز و شب بی‌زینهار ** ما به اکرام تویم اومیدوار
  • On such a merciless day and night we are hopeful of thy kindness.
  • دست ما و دامن تست آن زمان ** که نماند هیچ مجرم را امان
  • Our hands will cling to thy skirt at that moment when security remains not to any sinner.”
  • گفت پیغامبر که روز رستخیز ** کی گذارم مجرمان را اشک‌ریز
  • The Prophet has said, “On the Day of Resurrection how should I leave the sinners to shed tears?
  • من شفیع عاصیان باشم بجان ** تا رهانمشان ز اشکنجه‌ی گران
  • I will intercede with (all) my soul for the disobedient, that I may deliver them from the heavy torment.
  • عاصیان واهل کبایر را بجهد ** وا رهانم از عتاب نقض عهد 1785
  • I will deliver by my efforts the disobedient and those who have committed capital sins from (suffering) punishment for breaking their covenant.
  • صالحان امتم خود فارغ‌اند ** از شفاعتهای من روز گزند
  • The righteous of my community are, in sooth, free from (have no need of) my intercessions on the Day of Woe;
  • بلک ایشان را شفاعتها بود ** گفتشان چون حکم نافذ می‌رود
  • Nay, they have (the right to make) intercessions, and their words go (forth) like an effective decree.
  • هیچ وازر وزر غیری بر نداشت ** من نیم وازر خدایم بر فراشت
  • No burdened one shall bear another's burden, (but) I am not burdened: God hath exalted me.”