English    Türkçe    فارسی   

5
768-792

  • هم‌چو ابلیس از خدای پاک فرد  ** تا قیامت عمر تن درخواست کرد 
  • Like Iblís, it (the crow) besought the holy and incomparable God for bodily life till the Resurrection.
  • گفت انظرنی الی یوم الجزا  ** کاشکی گفتی که تبنا ربنا 
  • He (Iblís) said, “Grant me a respite till the Day of Retribution.” Would that he had said, “We repent, O our Lord.”
  • عمر بی توبه همه جان کندنست  ** مرگ حاضر غایب از حق بودنست  770
  • Life without repentance is all agony of spirit: to be absent from God is present (instant) death.
  • عمر و مرگ این هر دو با حق خوش بود  ** بی‌خدا آب حیات آتش بود 
  • Life and death—both these are sweet with (the presence of) God: without God the Water of Life is fire.
  • آن هم از تاثیر لعنت بود کو  ** در چنان حضرت همی‌شد عمرجو 
  • Moreover, ’twas from the effect of the (Divine) curse that in such a Presence he was requesting (long) life.
  • از خدا غیر خدا را خواستن  ** ظن افزونیست و کلی کاستن 
  • To crave of God aught other than God is (merely) the supposition of gain, and (in reality) it is entire loss;
  • خاصه عمری غرق در بیگانگی  ** در حضور شیر روبه‌شانگی 
  • Especially (to desire) a life sunk in estrangement (from God) is to behave like a fox in the presence of the lion,
  • عمر بیشم ده که تا پس‌تر روم  ** مهلم افزون کن که تا کمتر شوم  775
  • (Saying), “Give me longer life that I may go farther back; grant me more time that I may become less.”
  • تا که لعنت را نشانه او بود  ** بد کسی باشد که لعنت‌جو بود 
  • (The result is) that he (such an one) is a mark for the (Divine) curse: evil is that one who seeks to be accursed.
  • عمر خوش در قرب جان پروردنست  ** عمر زاغ از بهر سرگین خوردنست 
  • The goodly life is to nourish the spirit in nearness (to God); the crow's life is for the sake of eating dung.
  • عمر بیشم ده که تا گه می‌خورم  ** دایم اینم ده که بس بدگوهرم 
  • (The crow says), “Give me more life that I may be ever eating dung: give me this always, for I am very evil-natured.”
  • گرنه گه خوارست آن گنده‌دهان  ** گویدی کز خوی زاغم وا رهان 
  • Were it not that that foul-mouthed one is a dung-eater, he would say, “Deliver me from the nature of the crow!”
  • مناجات 
  • Prayer.
  • ای مبدل کرده خاکی را به زر  ** خاک دیگر را بکرده بوالبشر  780
  • O Thou who hast transmuted one clod of earth into gold, and another clod into the Father of mankind,
  • کار تو تبدیل اعیان و عطا  ** کار من سهوست و نسیان و خطا 
  • Thy work is the transmutation of essences and (the showing of) munificence; my work is mistake and forgetfulness and error.
  • سهو و نسیان را مبدل کن به علم  ** من همه خلمم مرا کن صبر و حلم 
  • Transmute mistake and forgetfulness into knowledge: I am all choler, make me patience and forbearance.
  • ای که خاک شوره را تو نان کنی  ** وی که نان مرده را تو جان کنی 
  • O Thou who makest nitrous earth to be bread, and O Thou who makest dead bread to be life,
  • ای که جان خیره را رهبر کنی  ** وی که بی‌ره را تو پیغمبر کنی 
  • O Thou who makest the distracted soul to be a Guide, and O Thou who makest the wayless wanderer to be a Prophet,
  • می‌کنی جزو زمین را آسمان  ** می‌فزایی در زمین از اختران  785
  • Thou makest a piece of earth to be heaven, Thou givest increase in the earth from the stars.
  • هر که سازد زین جهان آب حیات  ** زوترش از دیگران آید ممات 
  • Whosoever makes the Water of Life to consist of (the pleasures of) this world, death comes to him sooner than to the others.
  • دیده‌ی دل کو به گردون بنگریست  ** دید که اینجا هر دمی میناگریست 
  • The eye of the heart (the inward eye) that contemplated the (spiritual) firmament perceived that here (in the sensible world) is a continual alchemy.
  • قلب اعیانست و اکسیری محیط  ** ایتلاف خرقه‌ی تن بی‌مخیط 
  • The harmonious cohesion of the patched garment, (which is) the body, without being stitched (together), is (owing to) the transmutation of essences and (to) an all-embracing elixir.
  • تو از آن روزی که در هست آمدی  ** آتشی یا بادی یا خاکی بدی 
  • From the day when thou camest into existence, thou wert fire or air or earth.
  • گر بر آن حالت ترا بودی بقا  ** کی رسیدی مر ترا این ارتقا  790
  • If thou hadst remained in that condition, how should this (present) height have been reached by thee?
  • از مبدل هستی اول نماند  ** هستی بهتر به جای آن نشاند 
  • The Transmuter did not leave thee in thy first (state of) existence: He established a better (state of) existence in the place of that (former one);
  • هم‌چنین تا صد هزاران هستها  ** بعد یکدیگر دوم به ز ابتدا 
  • And so on till (He gave thee) a hundred thousand states of existence, one after the other, the second (always) better than the beginning.