English    Türkçe    فارسی   

1
1836-1845

  • (Evil) eyes and angers and envies pour upon his head, like water from waterskins.
  • چشمها و خشمها و رشکها ** بر سرش ریزد چو آب از مشکها
  • Foes tear him to pieces from jealousy; even friends take his lifetime away.
  • دشمنان او را ز غیرت می‌‌درند ** دوستان هم روزگارش می‌‌برند
  • He that was heedless of the sowing and the springtide, how should he know the value of this lifetime?
  • آن که غافل بود از کشت بهار ** او چه داند قیمت این روزگار
  • You must flee to the shelter of God's grace, who shed thousand fold grace upon (our) spirits,
  • در پناه لطف حق باید گریخت ** کاو هزاران لطف بر ارواح ریخت‌‌
  • That you may find a shelter. Then how (will you lack) shelter? Water and fire will become your army. 1840
  • تا پناهی یابی آن گه چون پناه ** آب و آتش مر ترا گردد سپاه‌‌
  • Did not the sea become a friend to Noah and Moses? Did it not become overbearing in vengeance against their enemies?
  • نوح و موسی را نه دریا یار شد ** نه بر اعداشان به کین قهار شد
  • Was not the fire a fortress for Abraham, so that it raised smoke (sighs of despair) from the heart of Nimrod?
  • آتش ابراهیم را نی قلعه بود ** تا بر آورد از دل نمرود دود
  • Did not the mountain call Yahyá (John the Baptist) to itself and drive off his pursuers with blows of stone?
  • کوه یحیی را نه سوی خویش خواند ** قاصدانش را به زخم سنگ راند
  • “O Yahyá,” it said, “come, take refuge in me, that I may be thy shelter from the sharp sword.”
  • گفت ای یحیی بیا در من گریز ** تا پناهت باشم از شمشیر تیز
  • How the parrot bade farewell to the merchant and flew away.
  • وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن‌‌
  • The parrot gave him one or two counsels devoid of hypocrisy and after that bade him the farewell of parting. 1845
  • یک دو پندش داد طوطی بی‌‌نفاق ** بعد از آن گفتش سلام الفراق‌‌