English    Türkçe    فارسی   

1
2657-2666

  • The empyrean, notwithstanding its wide (far-extending) light, when it beheld that (spirit of Adam), was confounded.
  • عرش با آن نور با پهنای خویش ** چون بدید آن را برفت از جای خویش‌‌
  • Truly, the magnitude of the empyrean is very great, but who (what) is form when reality has arrived?
  • خود بزرگی عرش باشد بس مدید ** لیک صورت کیست چون معنی رسید
  • Every angel was saying (to Adam), ‘Before this (time) we had a friendship (with thee) on the face of the earth.
  • هر ملک می‌‌گفت ما را پیش از این ** الفتی می‌‌بود بر گرد زمین‌‌
  • On the earth we were sowing the seed of service (worship): we were marveling at that connexion, 2660
  • تخم خدمت بر زمین می‌‌کاشتیم ** ز آن تعلق ما عجب می‌‌داشتیم‌‌
  • Marvelling what connexion we had with this dust, inasmuch as our nature is of heaven.
  • کاین تعلق چیست با این خاکمان ** چون سرشت ما بده ست از آسمان‌‌
  • (We said), Why (this) friendship in us, who are light, with darkness? How can light live with darkness?
  • الف ما انوار با ظلمات چیست ** چون تواند نور با ظلمات زیست‌‌
  • O Adam, that friendship was owing to the scent of thee, because earth was the woof and warp of thy body.
  • آدما آن الف از بوی تو بود ** ز آن که جسمت را زمین بد تار و پود
  • From this place (the earth) thy earthly body was woven, in this place thy pure light was found.
  • جسم خاکت را از اینجا بافتند ** نور پاکت را در اینجا یافتند
  • This (light) that our souls have obtained from thy spirit shone erstwhile from the dust. 2665
  • این که جان ما ز روحت یافته ست ** پیش پیش از خاک آن می‌‌تافته ست‌‌
  • We were in the earth, and heedless of the earth, heedless of the treasure that lay buried there.
  • در زمین بودیم و غافل از زمین ** غافل از گنجی که در وی بد دفین‌‌