English    Türkçe    فارسی   

1
3708-3717

  • It fell upon buildings and houses, until (at last) it darted at the wings and nests of birds.
  • در فتاد اندر بنا و خانه‌‌ها ** تا زد اندر پر مرغ و لانه‌‌ها
  • Half the city caught fire from the flames: water was afraid of it (the fire) and amazed.
  • نیم شهر از شعله‌‌ها آتش گرفت ** آب می‌‌ترسید از آن و می‌‌شگفت‌‌
  • Some intelligent persons were throwing skins of water and vinegar on the fire, 3710
  • مشکهای آب و سرکه می‌‌زدند ** بر سر آتش کسان هوشمند
  • (But) out of spite (obstinacy) the fire was increasing: aid was coming to it from One who is infinite.
  • آتش از استیزه افزون می‌‌شدی ** می‌‌رسید او را مدد از بی‌‌حدی‌‌
  • The people came in haste to ‘Umar, saying, “Our fire will not be quenched at all by water.”
  • خلق آمد جانب عمر شتاب ** کاتش ما می‌‌نمیرد هیچ از آب‌‌
  • He said, “That fire is one of God's signs: ’tis a flame from the fire of your avarice.
  • گفت آن آتش ز آیات خداست ** شعله‌‌ای از آتش بخل شماست‌‌
  • What are water and vinegar? Deal out bread (in charity), discard avarice if ye are my people (followers).”
  • آب بگذارید و نان قسمت کنید ** بخل بگذارید اگر آل منید
  • The folk said to him, “We have opened our doors, we have been bountiful and devoted to generosity.” 3715
  • خلق گفتندش که در بگشوده‌‌ایم ** ما سخی و اهل فتوت بوده‌‌ایم‌‌
  • He replied, “Ye have given bread by rule and habit, ye have not opened your hands for the sake of God—
  • گفت نان در رسم و عادت داده‌‌اید ** دست از بهر خدا نگشاده‌‌اید
  • (Only) for glory and for ostentation and for pride, not because of fear and piety and supplication.”
  • بهر فخر و بهر بوش و بهر ناز ** نه از برای ترس و تقوی و نیاز