- ‘Imrán feigned to be wrathful and grim, he went (amongst them) senseless and witless, like madmen.
- کرد عمران خویش پر خشم و ترش ** رفت چون دیوانگان بی عقل و هش
- He feigned to be ignorant and pushed forward and addressed to the company (of astrologers) words exceeding rough. 915
- خویشتن را اعجمی کرد و براند ** گفته‌های بس خشن بر جمع خواند
- He made himself out to be bitterly annoyed and grieved, he played (with) reversed dice.
- خویشتن را ترش و غمگین ساخت او ** نردهای بازگونه باخت او
- He said to them, “Ye have deceived my King, ye have not refrained from treachery and covetousness.
- گفتشان شاه مرا بفریفتید ** از خیانت وز طمع نشکیفتید
- Ye roused the King (to go) towards the maydán, ye let our King's honour go to waste.
- سوی میدان شاه را انگیختید ** آب روی شاه ما را ریختید
- Ye put your hands on your breasts in warrant, saying, ‘We will set the King free from cares.’”
- دست بر سینه زدیت اندر ضمان ** شاه را ما فارغ آریم از غمان
- The King too heard (how the astrologers excused themselves) and said, “O traitors, I will hang you up without quarter. 920
- شاه هم بشنید و گفت ای خاینان ** من بر آویزم شما را بی امان
- I exposed myself to derision, I squandered riches on my enemies,
- خویش را در مضحکه انداختم ** مالها با دشمنان در باختم
- To the end that to-night all the Israelites might remain far away from meeting with their wives.
- تا که امشب جمله اسرائیلیان ** دور ماندند از ملاقات زنان
- Wealth and honour are gone, and all is done in vain: is this (true) friendship and (are these) the deeds of the noble?
- مال رفت و آب رو و کار خام ** این بود یاری و افعال کرام