English    Türkçe    فارسی   

4
1302-1311

  • If Qábíl had possessed this understanding, how should he have placed (the body of) Hábíl (Abel) on his head?—
  • گر بدی این فهم مر قابیل را ** کی نهادی بر سر او هابیل را
  • Saying, “Where shall I hide this murdered one, this man bestained with blood and earth?”
  • که کجا غایب کنم این کشته را ** این به خون و خاک در آغشته را
  • He espied a crow which had taken up a dead crow in its mouth and was approaching (ever) so quickly.
  • دید زاغی زاغ مرده در دهان ** بر گرفته تیز می‌آمد چنان
  • It came down from the air and began skilfully to dig a grave for it (the dead crow) for the purpose of teaching (him). 1305
  • از هوا زیر آمد و شد او به فن ** از پی تعلیم او را گورکن
  • Then with its talons it raised dust from the ground and speedily put the dead crow in the grave.
  • پس به چنگال از زمین انگیخت گرد ** زود زاغ مرده را در گور کرد
  • It buried it, then it covered it with earth: the crow was endowed with knowledge through the inspiration (given) of God.
  • دفن کردش پس بپوشیدش به خاک ** زاغ از الهام حق بد علم‌ناک
  • Qábíl cried, “Oh, fie on my intellect! for a crow is superior to me in skill.”
  • گفت قابیل آه شه بر عقل من ** که بود زاغی ز من افزون به فن
  • Concerning the Universal Intellect He (God) hath said, “The sight did not rove (má zágh),” (but) the particular intellect is looking in every direction.
  • عقل کل را گفت مازاغ البصر ** عقل جزوی می‌کند هر سو نظر
  • The Intellect whose sight does not rove (‘aql-i má zágh) is the light of the elect; the crow-intellect (‘aql-i zágh) is the sexton for the (spiritually) dead. 1310
  • عقل مازاغ است نور خاصگان ** عقل زاغ استاد گور مردگان
  • The spirit that flies after crows—the crow carries it towards the graveyard.
  • جان که او دنباله‌ی زاغان پرد ** زاغ او را سوی گورستان برد