English    Türkçe    فارسی   

5
1835-1844

  • The servant (of God) answers: “I am a hundred, hundred, hundred times as much as that which Thou hast declared. 1835
  • بنده گوید آنچ فرمودی بیان  ** صد چنانم صد چنانم صد چنان 
  • Verily, in Thy forbearance Thou hast thrown a veil over worse things (than those mentioned); otherwise (Thou mightst have declared them, for) Thou knowest with Thy knowledge (all my) shameful deeds;
  • خود تو پوشیدی بترها را به حلم  ** ورنه می‌دانی فضیحتها به علم 
  • But, outside of my own exertion and action, beyond good and evil and religion and infidelity,
  • لیک بیرون از جهاد و فعل خویش  ** از ورای خیر و شر و کفر و کیش 
  • And beyond my feeble supplication and the fancy and imagination of myself or a hundred like me,
  • وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن  ** وز خیال و وهم من یا صد چو من 
  • Beyond living righteously or behaving disobediently—I had a (great) hope in Thy pure lovingkindness.
  • بودم اومیدی به محض لطف تو  ** از ورای راست باشی یا عتو 
  • I had hope in the pure bounty (flowing) from Thy spontaneous loving kindness, O Gracious Disinterested One. 1840
  • بخشش محضی ز لطف بی‌عوض  ** بودم اومید ای کریم بی‌عوض 
  • I turn my face back to that pure grace: I am not looking towards my own actions.
  • رو سپس کردم بدان محض کرم  ** سوی فعل خویشتن می‌ننگرم 
  • I turn my face towards that hope, for Thou hast given me existence older than of old.
  • سوی آن اومید کردم روی خویش  ** که وجودم داده‌ای از پیش بیش 
  • Thou gavest (me) existence, free of cost, as a robe of honour: I have always relied upon that (generosity).”
  • خلعت هستی بدادی رایگان  ** من همیشه معتمد بودم بر آن 
  • When he recounts his sins and trespasses, the Pure Bounty begins to show munificence,
  • چون شمارد جرم خود را و خطا  ** محض بخشایش در آید در عطا