English    Türkçe    فارسی   

6
806-815

  • Karınca, güzelim harmanları görmez de bir tanecik buğdayın üstüne titrer.
  • مور بر دانه بدان لرزان شود  ** که ز خرمنهای خوش اعمی بود 
  • O taneyi hırsla, korkuyla çeker durur da onca yığını görmez.
  • می‌کشد آن دانه را با حرص و بیم  ** که نمی‌بیند چنان چاش کریم 
  • Harman sahibi de ey körlüğünden hiçbir şey görmeyen der;
  • صاحب خرمن همی‌گوید که هی  ** ای ز کوری پیش تو معدوم شی 
  • Harmanlarımızdan ancak o bir tek taneyi gördün de ona canla başla sarıldın.
  • تو ز خرمنهای ما آن دیده‌ای  ** که در آن دانه به جان پیچیده‌ای 
  • Ey surette zerre olan, Zuhal yıldızını gör. Sen bir topal karıncasın, yürü, Süleyman’a bak. 810
  • ای به صورت ذره کیوان را ببین  ** مور لنگی رو سلیمان را ببین 
  • Sen bu cisimden ibaret değilsin, gözden ibaretsin. Canı görsen cisimden vazgeçersin.
  • تو نه‌ای این جسم تو آن دیده‌ای  ** وا رهی از جسم گر جان دیده‌ای 
  • İnsan gözdür, öte yanı deriden, etten başka bir şey değil. Gözü, neyi görürse değeri o kadardır insanın.
  • آدمی دیده‌ست باقی گوشت و پوست  ** هرچه چشمش دیده است آن چیز اوست 
  • Bir küp, boyuna deniz suyu ile doldurulsa koca bir dağı sele verir.
  • کوه را غرقه کند یک خم ز نم  ** منفذش چون باز باشد سوی یم 
  • Küpün canından denize bir yol açılırsa küp, ırmaktan üstün olur.
  • چون به دریا راه شد از جان خم  ** خم با جیحون برآرد اشتلم 
  • Onun için “Söyle” sözü, denizin sözüdür. Ahmed, neyi söylerse hakikatte o söz hakikat denizinindir. 815
  • زان سبب قل گفته‌ی دریا بود  ** هرچه نطق احمدی گویا بود