English    Türkçe    فارسی   

1
1878-1902

  • We have spoken all these words, but in preparing ourselves (for the journey before us) we are naught, naught without the favours of God.
  • این همه گفتیم لیک اندر بسیچ ** بی‌‌عنایات خدا هیچیم هیچ‌‌
  • Without the favours of God and God's elect ones, angel though he be, his page is black.
  • بی‌‌عنایات حق و خاصان حق ** گر ملک باشد سیاه استش ورق‌‌
  • O God, O Thou whose bounty fulfils (every) need, it is not allowable to mention any one beside Thee. 1880
  • ای خدا ای فضل تو حاجت روا ** با تو یاد هیچ کس نبود روا
  • This amount of guidance Thou hast bestowed (upon us); till this (present time) Thou hast covered up many a fault of ours.
  • این قدر ارشاد تو بخشیده‌‌ای ** تا بدین بس عیب ما پوشیده‌‌ای‌‌
  • Cause the drop of knowledge which Thou gavest (us) heretofore to become united with Thy seas.
  • قطره‌‌ای دانش که بخشیدی ز پیش ** متصل گردان به دریاهای خویش‌‌
  • In my soul there is a drop of knowledge: deliver it from sensuality and from the body's clay,
  • قطره‌‌ای علم است اندر جان من ** وارهانش از هوا وز خاک تن‌‌
  • Before these clays drink it up, before these winds absorb it,
  • پیش از آن کاین خاکها خسفش کنند ** پیش از آن کاین بادها نشفش کنند
  • Although, when they absorb it, Thou art able to take it back from them and redeem it. 1885
  • گر چه چون نشفش کند تو قادری ** کش از ایشان واستانی واخری‌‌
  • The drop that vanished in the air or was spilled (on the earth)—when did it flee (escape) from the storehouse of Thy omnipotence?
  • قطره‌‌ای کاو در هوا شد یا که ریخت ** از خزینه‌‌ی قدرت تو کی گریخت‌‌
  • If it enter into non-existence or a hundred non-existences, it will make a foot of its head (will return in headlong haste) when Thou callest it.
  • گر در آید در عدم یا صد عدم ** چون بخوانیش او کند از سر قدم‌‌
  • Hundreds of thousands of opposites are killing their opposites: Thy decree is drawing them forth again (from non-existence).
  • صد هزاران ضد ضد را می‌‌کشد ** بازشان حکم تو بیرون می‌‌کشد
  • There is caravan on caravan, O Lord, (speeding) continually from non-existence towards existence.
  • از عدمها سوی هستی هر زمان ** هست یا رب کاروان در کاروان‌‌
  • In particular, every night all thoughts and understandings become naught, plunged in the deep Sea; 1890
  • خاصه هر شب جمله افکار و عقول ** نیست گردد غرق در بحر نغول‌‌
  • Again at the time of dawn those Divine ones lift up their heads from the Sea, like fishes.
  • باز وقت صبح آن اللهیان ** بر زنند از بحر سر چون ماهیان‌‌
  • In autumn the myriads of boughs and leaves go in rout into the sea of Death,
  • در خزان آن صد هزاران شاخ و برگ ** از هزیمت رفته در دریای مرگ‌‌
  • (While) in the garden the crow clothed in black like a mourner makes lament over the (withered) greenery.
  • زاغ پوشیده سیه چون نوحه‌‌گر ** در گلستان نوحه کرده بر خضر
  • Again from the Lord of the land comes the edict (saying) to Non-existence, “Give back what thou hast devoured!
  • باز فرمان آید از سالار ده ** مر عدم را کانچه خوردی باز ده‌‌
  • Give up, O black Death, what thou hast devoured of plants and healing herbs and leaves and grass!” 1895
  • آن چه خوردی واده ای مرگ سیاه ** از نبات و دارو و برگ و گیاه‌‌
  • O brother, collect thy wits for an instant (and think): from moment to moment (incessantly) there is autumn and spring within thee.
  • ای برادر عقل یک دم با خود آر ** دم به دم در تو خزان است و بهار
  • Behold the garden of the heart, green and moist and fresh, full f buds and roses and ctpresses and jasmines;
  • باغ دل را سبز و تر و تازه بین ** پر ز غنچه‌‌ی ورد و سرو و یاسمین‌‌
  • Boughs hidden by the multitude of leaves, vast plain and high palace hidden by the multitude of flowers.
  • ز انبهی برگ پنهان گشته شاخ ** ز انبهی گل نهان صحرا و کاخ‌‌
  • These words, which are from Universal Reason, are the scent of those flowers and cypresses and hyacinths.
  • این سخنهایی که از عقل کل است ** بوی آن گلزار و سرو و سنبل است‌‌
  • Didst thou (ever) smell the scent of a rose where no rose was? Didst thou (ever) see the foaming of wine where no wine was? 1900
  • بوی گل دیدی که آن جا گل نبود ** جوش مل دیدی که آن جا مل نبود
  • The scent is thy guide and conducts thee on thy way: it will bring thee to Eden and Kawthar.
  • بو قلاووز است و رهبر مر ترا ** می‌‌برد تا خلد و کوثر مر ترا
  • The scent is a remedy for the (sightless) eye; (it is) light-making: the eye of Jacob was opened by a scent.
  • بو دوای چشم باشد نور ساز ** شد ز بویی دیده‌‌ی یعقوب باز