English    Türkçe    فارسی   

2
2699-2723

  • If the sour branch be joined to a sweet one, that sweetness will strike (impress itself) on its nature.’”
  • شاخ تلخ ار با خوشی وصلت کند ** آن خوشی اندر نهادش بر زند
  • How Mu‘áwiya dealt sternly with Iblís.
  • عنف کردن معاویه با ابلیس‏
  • Said the Amír, “O brigand, do not argue: there is no way for you (to penetrate) into me, (so) do not seek the way. 2700
  • گفت امیر ای راه زن حجت مگو ** مر ترا ره نیست در من ره مجو
  • You are a brigand, and I am a stranger and merchant: how should I purchase any garments that you may bring?
  • ره زنی و من غریب و تاجرم ** هر لباساتی که آری کی خرم‏
  • Do not prowl about my property, infidel as you are: you are not one to buy the property of anybody.
  • گرد رخت من مگرد از کافری ** تو نه ای رخت کسی را مشتری‏
  • The brigand is not a buyer for (from) any person, and if he seem to be a buyer, ’tis (only his) deceit and artfulness.
  • مشتری نبود کسی را راه زن ** ور نماید مشتری مکر است و فن‏
  • I wonder what this envier has in his gourd! O God, help us against this enemy!
  • تا چه دارد این حسود اندر کدو ** ای خدا فریاد ما را زین عدو
  • If he pronounce one more screed (of his spells) over me, this brigand will rob me of the mantle (of my faith). 2705
  • گر یکی فصلی دگر در من دمد ** در رباید از من این ره زن نمد
  • How Mu‘áwiya complained of Iblís to the most high God and besought His aid.
  • نالیدن معاویه به حضرت حق تعالی از ابلیس و نصرت خواستن‏
  • O God, this talk of his is like smoke: take my hand (and help me), or else my raiment is blackened.
  • این حدیثش همچو دود است ای اله ** دست گیر ار نه گلیمم شد سیاه‏
  • I cannot prevail in argument with Iblís, for he leads every one, noble and base (alike), into temptation.
  • من به حجت بر نیایم با بلیس ** کاوست فتنه‏ی هر شریف و هر خسیس‏
  • Adam, who is the lord of He taught (him) the Names, is powerless before the lightning-like onset of this cur.
  • آدمی که علم الاسما بک است ** در تک چون برق این سگ بی‏تک است‏
  • He cast him from Paradise upon the face of the earth: he (Adam) fell from Simák into his net, like a fish,
  • از بهشت انداختش بر روی خاک ** چون سمک در شست او شد از سماک‏
  • Crying in lamentation, ‘Verily, we have wronged (ourselves).’ There is no bound to his (Satan's) guile and imposture. 2710
  • نوحه‏ی إنا ظلمنا می‏زدی ** نیست دستان و فسونش را حدی‏
  • In his every saying there is mischief: myriads of enchantments are concealed in his mind.
  • اندرون هر حدیث او شر است ** صد هزاران سحر در وی مضمر است‏
  • He unmans men in a moment: he kindles vain desire in man and woman.
  • مردی مردان ببندد در نفس ** در زن و در مرد افروزد هوس‏
  • O Iblís, you that consume the people and seek to tempt them (to their ruin), on what ground did you awaken me? Tell the truth!”
  • ای بلیس خلق سوز فتنه جو ** بر چی‏ام بیدار کردی راست گو
  • How Iblís once more exhibited his deceit.
  • باز تقریر ابلیس تلبیس خود را
  • He said, “No man that thinks evil (is suspicious) would hearken to the truth notwithstanding a hundred signs (that pointed it out).
  • گفت هر مردی که باشد بد گمان ** نشنود او راست را با صد نشان‏
  • Every mind that has conceived fancies (suspicions)—when you bring forward proof, its fancy is increased. 2715
  • هر درونی که خیال‏اندیش شد ** چون دلیل آری خیالش بیش شد
  • When (sound and true) words enter it, they become a disease (they are corrupted and falsified): the holy warrior's sword becomes a tool for the thief.
  • چون سخن دروی رود علت شود ** تیغ غازی دزد را آلت شود
  • Therefore the answer to him is silence and rest: to talk with a fool is madness.
  • پس جواب او سکوت است و سکون ** هست با ابله سخن گفتن جنون‏
  • Why do you complain to God of me, O simpleton? Complain of the wickedness of that vile fleshly soul.
  • تو ز من با حق چه نالی ای سلیم ** تو بنال از شر آن نفس لئیم‏
  • You eat halwá (sweetmeat), (then) boils break out in you, fever lays hold of you, your health is disordered.
  • تو خوری حلوا تو را دنبل شود ** تب بگیرد طبع تو مختل شود
  • You curse Iblís, guiltless (though he is). How do you not see (that) that deception (proceeds) from yourself? 2720
  • بی‏گنه لعنت کنی ابلیس را ** چون نبینی از خود آن تلبیس را
  • It is not (the fault) of Iblís, it is (the fault) of yourself, O misguided one, that you are going like a fox towards the sheep's fat tail.
  • نیست از ابلیس از تست ای غوی ** که چو روبه سوی دنبه می‏دوی‏
  • When you see the fat tails in the green field, ’tis a snare. Why are you ignorant of this?
  • چون که در سبزه ببینی دنبه را ** دام باشد این ندانی تو چرا
  • You are ignorant because desire for the fat tail has made you far from knowledge and has blinded your (spiritual) eye and intelligence.
  • ز آن ندانی کت ز دانش دور کرد ** میل دنبه چشم و عقلت کور کرد