English    Türkçe    فارسی   

4
2214-2238

  • When you snuff up water into your nose, beg of the self-sufficient Lord the scent of Paradise,
  • چونک استنشاق بینی می‌کنی ** بوی جنت خواه از رب غنی
  • In order that that scent may lead you towards Paradise: the scent of the rose is the guide to the rose-trees. 2215
  • تا ترا آن بو کشد سوی جنان ** بوی گل باشد دلیل گلبنان
  • When you perform the act of abstersion, the (proper) form of prayer and words is this: “O Lord, cleanse me from this (defilement).
  • چونک استنجا کنی ورد و سخن ** این بود یا رب تو زینم پاک کن
  • My hand has reached this place and washed it, (but) my hand is weak (unable) to wash my spirit.
  • دست من اینجا رسید این را بشست ** دستم اندر شستن جانست سست
  • O Thou by whom the spirit of the unworthy is made worthy, the hand of Thy bounty is reaching the spirits.
  • ای ز تو کس گشته جان ناکسان ** دست فضل تست در جانها رسان
  • This (which) I, vile (as I am), have done was my limit (the utmost within my power): do Thou make clean that (which lies) beyond the limit, O gracious One.
  • حد من این بود کردم من لیم ** زان سوی حد را نقی کن ای کریم
  • O God, I have washed my skin clean of ordure: do Thou wash this beloved (spirit) clean of worldly taints.” 2220
  • از حدث شستم خدایا پوست را ** از حوادث تو بشو این دوست را
  • A certain person used to say at the time of abstersion, "O God, let me smell the sweet odour of Paradise" instead of "O God, make me one of those who repent much, and make me one of those who purify themselves," which is the (proper) form of prayer in abstersion; and he (also) used to recite the formula proper to abstersion at the time of rinsing his nose. A venerable man heard (him) and could not endure it.
  • شخصی به وقت استنجا می‌گفت اللهم ارحنی رائحة الجنه به جای آنک اللهم اجعلنی من التوابین واجعلنی من المتطهرین کی ورد استنجاست و ورد استنجا را به وقت استنشاق می‌گفت عزیزی بشنید و این را طاقت نداشت
  • A certain one said at the time of abstersion, “(O God), unite me with the scent of Paradise!”
  • آن یکی در وقت استنجا بگفت ** که مرا با بوی جنت دار جفت
  • (Thereupon) a person said, “You have used a good formula, but you have missed the (proper) hole for the prayer.
  • گفت شخصی خوب ورد آورده‌ای ** لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای
  • Since this prayer was the formula applicable to the nose, why have you applied the nose-formula to the arse?
  • این دعا چون ورد بینی بود چون ** ورد بینی را تو آوردی به کون
  • One free (from sensuality) gets the odour of Paradise from his nose: how should the odour of Paradise come from the rump?”
  • رایحه‌ی جنت ز بینی یافت حر ** رایحه‌ی جنت کم آید از دبر
  • O thou who hast brought humility into the presence of fools, and O thou who hast brought pride into the presence of (spiritual) kings, 2225
  • ای تواضع برده پیش ابلهان ** وی تکبر برده تو پیش شهان
  • The pride shown to the base is goodly and fitting. Take heed, do not behave in the reverse manner: the reverse thereof is (the cause of) thy bondage.
  • آن تکبر بر خسان خوبست و چست ** هین مرو معکوس عکسش بند تست
  • The rose grew for the sake of the nostrils: sweet scent is the stipend of the nose, O churl.
  • از پی سوراخ بینی رست گل ** بو وظیفه‌ی بینی آمد ای عتل
  • The scent of the rose is for organs of smell, O bold man: this hole below is not the place for that scent.
  • بوی گل بهر مشامست ای دلیر ** جای آن بو نیست این سوراخ زیر
  • How should the scent of Paradise come to thee from this place? If thou requirest the (sweet) scent, seek it from its (proper) place.
  • کی ازین جا بوی خلد آید ترا ** بو ز موضع جو اگر باید ترا
  • Likewise, “love of country” is right, (but) first, O master, know (what really is) thy country. 2230
  • هم‌چنین حب الوطن باشد درست ** تو وطن بشناس ای خواجه نخست
  • That sagacious fish said, “I will journey, I will withdraw my heart from their advice and counsel.”
  • گفت آن ماهی زیرک ره کنم ** دل ز رای و مشورتشان بر کنم
  • ’Tis no time for counsel. Hark, journey! Like ‘Alí, sigh (the secret) into the well.
  • نیست وقت مشورت هین راه کن ** چون علی تو آه اندر چاه کن
  • Very seldom is there found a fit confidant for that sigh: go by night and let thy movement be hidden, like (that of) the night-patrol.
  • محرم آن آه کم‌یابست بس ** شب رو و پنهان‌روی کن چون عسس
  • Set out from this lake towards the sea: seek the sea and take leave of this whirlpool.
  • سوی دریا عزم کن زین آب‌گیر ** بحر جو و ترک این گرداب گیر
  • That wary (fish) made its breast o afoot (swam away) and was going from its perilous abode to the sea of light, 2235
  • سینه را پا ساخت می‌رفت آن حذور ** از مقام با خطر تا بحر نور
  • Like the deer of which a dog is in pursuit and which keeps running so long as there is a single nerve in its body.
  • هم‌چو آهو کز پی او سگ بود ** می‌دود تا در تنش یک رگ بود
  • Hare’s sleep (heedlessness) with the dog in pursuit is a sin: how indeed is sleep (dwelling) in the eye of him who hath fear?
  • خواب خرگوش و سگ اندر پی خطاست ** خواب خود در چشم ترسنده کجاست
  • That fish departed and took the way to the sea: it took the far way and the vast expanse.
  • رفت آن ماهی ره دریا گرفت ** راه دور و پهنه‌ی پهنا گرفت