English    Türkçe    فارسی   

4
2706-2730

  • Hámán was more congenial (than any one else) to Pharaoh: he (Pharaoh) chose him out and brought him to the high-seat in the palace.
  • بود هامان جنس‌تر فرعون را ** برگزیدش برد بر صدر سرا
  • Inevitably he (Hámán) dragged him (Pharaoh) from the high-seat to the lowest depth, for those two unclean ones are homogenous with Hell.
  • لاجرم از صدر تا قعرش کشید ** که ز جنس دوزخ‌اند آن دو پلید
  • Both, like Hell, are burning and contrary to light: both, like Hell, are exceedingly averse to the light of the heart;
  • هر دو سوزنده چو ذوزخ ضد نور ** هر دو چون دوزخ ز نور دل نفور
  • For Hell says, “O true believer, pass by quickly, since thy light hath taken away (extinguished) the Fire.
  • زانک دوزخ گوید ای مومن تو زود ** برگذر که نورت آتش را ربود
  • Pass, O true believer, for thy light, when it sweeps by’, quenches my fire.” 2710
  • بگذر اى مومن كه نورت مىكشد ** آتشم را چون كه دامن مىكشد
  • The man destined for Hell, also, is recoiling from the light, because he hath the nature of Hell, O worshipful one.
  • می‌رمد آن دوزخی از نور هم ** زانک طبع دوزخستش ای صنم
  • Hell flees from the true believer just as the true believer flees with (all) his soul from Hell,
  • دوزخ از مومن گریزد آنچنان ** که گریزد مومن از دوزخ به جان
  • Because his light is not homogeneous with the Fire: the seeker of the light is in reality the contrary of the Fire
  • زانک جنس نار نبود نور او ** ضد نار آمد حقیقت نورجو
  • It is related in the Hadíth that when the true believer prays to God for protection from Hell,
  • در حدیث آمدی که مومن در دعا ** چون امان خواهد ز دوزخ از خدا
  • Hell also begs earnestly for protection from him, saying, “O God, keep me far from such-and-such a one!” 2715
  • دوزخ از وی هم امان خواهد به جان ** که خدایا دور دارم از فلان
  • ‘Tis the attracting power of homogeneity (that indicates one’s real nature): consider now with whom thou art congenial in respect of infidelity or true religion.
  • جاذبه‌ی جنسیتست اکنون ببین ** که تو جنس کیستی از کفر و دین
  • If thou art inclined towards Hámán, thou hast the nature of Hámán, and if thou art inclined towards Moses, thou art a glorifier of God.
  • گر بهامان مایلی هامانیی ** ور به موسی مایلی سبحانیی
  • And if thou art inclined and impelled towards both, thou art carnal soul and reason both mingled together.
  • ور بهر و مایلی انگیخته ** نفس و عقلی هر دوان آمیخته
  • Both (these) are at war: take heed, take heed, and strive that the spiritual realities may prevail over the (sensuous) forms.
  • هر دو در جنگند هان و هان بکوش ** تا شود غالب معانی بر نقوش
  • In the world of war ‘tis joy enough that thou shouldst always, see defeat (inflicted) on the enemy. 2720
  • در جهان جنگ شادی این بسست ** که ببینی بر عدو هر دم شکست
  • Finally that quarrelsome-looking (contumacious) man (Pharaoh) in his hardness (of heart) told Hámán, for the purpose of consultation.
  • آن ستیزه‌رو بسختی عاقبت ** گفت با هامان برای مشورت
  • He told (him) the promises pf the one (Moses) with whom God spoke, and made that misguided person his confidant.
  • وعده‌های آن کلیم‌الله را ** گفت و محرم ساخت آن گمراه را
  • How Pharaoh took counsel with ha vizier, Hámán, as to believing in Moses, on whom be peace.
  • مشورت کردن فرعون با وزیرش هامان در ایمان آوردن به موسی علیه‌السلام
  • He told Hamán when he saw him alone: Hámán sprang up and rent the bosom of his shirt.
  • گفت با هامان چون تنهااش بدید ** جست هامان و گریبان را درید
  • That accursed one uttered loud cries’ and sobs and beat his turban and cap on the ground,
  • بانگها زد گریه‌ها کرد آن لعین ** کوفت دستار و کله را بر زمین
  • Saying, “How durst he say those vain words so impudently in the face of the king? 2725
  • که چگونه گفت اندر روی شاه ** این چنین گستاخ آن حرف تباه
  • Thou hast made the whole world subject (to thy sway); thou, (attended) by fortune, hast made thy estate (brilliant) as gold.
  • جمله عالم را مسخر کرده تو ** کار را با بخت چون زر کرده تو
  • From all parts of the East and West sultans, without (raising); opposition, bring tribute to thee.
  • از مشارق وز مغارب بی‌لجاج ** سوی تو آرند سلطانان خراج
  • Kings are rubbing their lips joyfully on the dust of thy thresh old, O mighty emperor.
  • پادشاهان لب همی مالند شاد ** بر ستانه‌ی خاک تو این کیقباد
  • When the enemy’s horse sees our horse, it turns its face and flees without flogging’.
  • اسپ یاغی چون ببیند اسپ ما ** رو بگرداند گریزد بی عصا
  • Hitherto thou hast been worshipped and adored by the (whole) world: (now) thou wilt become the meanest of slaves. 2730
  • تاکنون معبود و مسجود جهان ** بوده‌ای گردی کمینه‌ی بندگان