English    Türkçe    فارسی   

5
374-398

  • ’Tis the draught of (Divine) beauty—(mingled) in the lovely earth—that thou art kissing with a hundred hearts day and night.
  • جرعه حسنست اندر خاک گش  ** که به صد دل روز و شب می‌بوسیش 
  • Since the draught, when mingled with dust, makes thee mad, think how its pure essence would affect thee! 375
  • جرعه خاک آمیز چون مجنون کند  ** مر ترا تا صاف او خود چون کند 
  • Every one is tattered (torn with emotion) in the presence of a clod that has received a draught of Beauty.
  • هر کسی پیش کلوخی جامه‌چاک  ** که آن کلوخ از حسن آمد جرعه‌ناک 
  • (There is) a draught (poured) on the moon and the sun and Aries; (there is) a draught (poured) on the Throne and the Footstool and Saturn.
  • جرعه‌ای بر ماه و خورشید و حمل  ** جرعه‌ای بر عرش و کرسی و زحل 
  • Oh, I wonder, wilt thou call it a draught or an elixir, since from contact with it so many splendours arise?
  • جرعه گوییش ای عجب یا کیمیا  ** که ز اسیبش بود چندین بها 
  • Earnestly seek contact with it, O accomplished man: none shall touch it except the purified.
  • جد طلب آسیب او ای ذوفنون  ** لا یمس ذاک الا المطهرون 
  • One draught (is poured) on gold and rubies and pearls; one draught (is poured) on wine and dessert and fruits; 380
  • جرعه‌ای بر زر و بر لعل و درر  ** جرعه‌ای بر خمر و بر نقل و ثمر 
  • One draught on the faces of the charming fair: (consider, then,) how (marvellous) must be that pure wine!
  • جرعه‌ای بر روی خوبان لطاف  ** تا چگونه باشد آن راواق صاف 
  • Inasmuch as thou rubbest thy tongue (even) on this (earthly draught), how (enamoured of it) wilt thou be when thou seest (tastest) it without the clay!
  • چون همی مالی زبان را اندرین  ** چون شوی چون بینی آن را بی ز طین 
  • When at the hour of death that pure draught is separated from the bodily clod by dying,
  • چونک وقت مرگ آن جرعه‌ی صفا  ** زین کلوخ تن به مردن شد جدا 
  • Thou quickly buriest that which remains, since it had been made such an ugly thing by that (separation).
  • آنچ می‌ماند کنی دفنش تو زود  ** این چنین زشتی بدان چون گشته بود 
  • When the Spirit displays its beauty without this carcase, I cannot express the loveliness of that union. 385
  • جان چو بی این جیفه بنماید جمال  ** من نتانم گفت لطف آن وصال 
  • When the Moon displays its radiance without this cloud, ’tis impossible to describe that glory and majesty.
  • مه چو بی‌این ابر بنماید ضیا  ** شرح نتوان کرد زان کار و کیا 
  • How delightful is that Kitchen full of honey and sugar, of which these (worldly) monarchs are (only) the lick-platters!
  • حبذا آن مطبخ پر نوش و قند  ** کین سلاطین کاسه‌لیسان ویند 
  • How delightful is that Stack in the spiritual field, of which every (other) stack is (only) the gleaner!
  • حبذا آن خرمن صحرای دین  ** که بود هر خرمن آن را دانه‌چین 
  • How delightful is the Sea of painless Life, of which the Seven Seas are (only) a dewdrop!
  • حبذا دریای عمر بی‌غمی  ** که بود زو هفت دریا شب‌نمی 
  • When the Cup-bearer of Alast poured a draught upon this nitrous abject earth, 390
  • جرعه‌ای چون ریخت ساقی الست  ** بر سر این شوره خاک زیردست 
  • The earth seethed, and we are (the result) of that seething. (O God, pour) another draught, for we are very effortless (unaspiring).
  • جوش کرد آن خاک و ما زان جوششیم  ** جرعه‌ی دیگر که بس بی‌کوششیم 
  • If ’twas permitted, I sang of non-existence; and if ’twas not to be told, lo, I was silent.
  • گر روا بد ناله کردم از عدم  ** ور نبود این گفتنی نک تن زدم 
  • This is the account of the bent (grovelling) duck, which is greed: learn of Khalíl (Abraham) that the duck ought to be killed.
  • این بیان بط حرص منثنیست  ** از خلیل آموز که آن بط کشتنیست 
  • In the duck there is much good and evil besides this, (but) I am afraid of missing other (more important) topics of discourse.
  • هست در بط غیر این بس خیر و شر  ** ترسم از فوت سخنهای دگر 
  • Description of the Peacock and its nature, and the cause of its being killed by Abraham, on whom be peace.
  • صفت طاوس و طبع او و سبب کشتن ابراهیم علیه‌السلام او را 
  • Now we come to the two-coloured (double-faced) peacock, who displays himself for the sake of name and fame. 395
  • آمدیم اکنون به طاوس دورنگ  ** کو کند جلوه برای نام و ننگ 
  • His desire is to catch people: he is ignorant of good and evil and of the result and use of that (catching).
  • همت او صید خلق از خیر و شر  ** وز نتیجه و فایده‌ی آن بی‌خبر 
  • He catches his prey ignorantly, like a trap: what knowledge has the trap concerning the purpose of its action?
  • بی‌خبر چون دام می‌گیرد شکار  ** دام را چه علم از مقصود کار 
  • What harm (comes) to the trap, or what benefit, from catching (its prey)? I wonder at its idle catching.
  • دام را چه ضر و چه نفع از گرفت  ** زین گرفت بیهده‌ش دارم شگفت