English    Türkçe    فارسی   

3
179-228

  • If thou hast not a sweet breath in prayer, go and beg a prayer from the pure (in heart).
  • گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا
  • How God most High commanded Moses, on whom be peace, saying, “Call unto Me with a mouth with which thou hast not sinned.”
  • امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکرده‌ای
  • He (God) said, “O Moses, beseech Me for protection with a mouth thou hast not sinned withal.” 180
  • گفت ای موسی ز من می‌جو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه
  • Moses said, “I have not such a mouth.” God said, “Call unto Me by the mouth of others.”
  • گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان
  • When didst thou sin by the mouth of others? Invoke (God) by the mouth of others, crying, “O God!”
  • از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله
  • Act in such wise that (their) mouths may pray for thee in the nights and days.
  • آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا
  • Ask pardon by a mouth with which thou hast committed no sin—and that will be the mouth of others—
  • از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه
  • Or (else) make thine own mouth pure, make thy spirit alert and nimble. 185
  • یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن
  • Praise of God is pure: when purity has come, defilement packs and goes out.
  • ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید
  • Contraries flee from contraries: night flees when the light (of dawn) shines forth.
  • می‌گریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا
  • When the pure (holy) Name comes into the mouth, neither impurity remains nor (any) sorrows.
  • چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان
  • Showing that the supplicant's invocation of God is essentially the same thing as God's response to him.
  • بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است
  • One night a certain man was crying “Allah!” till his lips were growing sweet with praise of Him.
  • آن یکی الله می‌گفتی شبی ** تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی
  • The Devil said, “Prithee, O garrulous one, where is the (response) ‘Here am I’ to all this ‘Allah’? 190
  • گفت شیطان آخر ای بسیارگو ** این همه الله را لبیک کو
  • Not a single response is coming from the Throne: how long will you cry ‘Allah’ with grim face?”
  • می‌نیاید یک جواب از پیش تخت ** چند الله می‌زنی با روی سخت
  • He became broken-hearted and laid down his head (to sleep): in a dream he saw Khadir amidst the verdure.
  • او شکسته‌دل شد و بنهاد سر ** دید در خواب او خضر را در خضر
  • He (Khadir) said, “Hark, you have held back from praising God: how is it that you repent of having called unto Him?”
  • گفت هین از ذکر چون وا مانده‌ای ** چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای
  • He said, “No ‘Here am I’ is coming to me in response, hence I fear that I may be (a reprobate who is) driven away from the Door.”
  • گفت لبیکم نمی‌آید جواب ** زان همی‌ترسم که باشم رد باب
  • He (Khadir) said, “(God saith), That ‘Allah’ of thine is My ‘Here am I,’ and that supplication and grief and ardour of thine is My messenger (to thee). 195
  • گفت آن الله تو لبیک ماست ** و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست
  • Thy shifts and attempts to find a means (of gaining access to Me) were (in reality) My drawing (thee towards Me), and released thy feet (from the bonds of worldliness).
  • حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو ** جذب ما بود و گشاد این پای تو
  • Thy fear and love are the noose to catch My favour: beneath every ‘O Lord’ (of thine) is many a ‘Here am I’ (from Me).”
  • ترس و عشق تو کمند لطف ماست ** زیر هر یا رب تو لبیکهاست
  • Far from this prayer is the soul of the fool, because to him it is not permitted to cry “O Lord.”
  • جان جاهل زین دعا جز دور نیست ** زانک یا رب گفتنش دستور نیست
  • On his mouth and heart are lock and bolt, to the end that he may not moan unto God in the hour of bale.
  • بر دهان و بر دلش قفلست و بند ** تا ننالد با خدا وقت گزند
  • He (God) gave to Pharaoh hundredfold possessions and riches, so that he claimed (Divine) might and majesty. 200
  • داد مر فرعون را صد ملک و مال ** تا بکرد او دعوی عز و جلال
  • In his whole life that man of evil nature felt no (spiritual) headache, lest he should moan unto God.
  • در همه عمرش ندید او درد سر ** تا ننالد سوی حق آن بدگهر
  • God gave him all the empire of this world, (but) He did not give him grief and pain and sorrows.
  • داد او را جمله ملک این جهان ** حق ندادش درد و رنج و اندهان
  • Grief is better than the empire of the world, so that you may call unto God in secret.
  • درد آمد بهتر از ملک جهان ** تا بخوانی مر خدا را در نهان
  • The call of the griefless is from a frozen heart, the call of the grieving one is from rapture:
  • خواندن بی درد از افسردگیست ** خواندن با درد از دل‌بردگیست
  • (’Tis) to withdraw the voice under the lips, to bear in mind (one's) origin and beginning; 205
  • آن کشیدن زیر لب آواز را ** یاد کردن مبدا و آغاز را
  • (’Tis) the voice become pure and sad, (crying) “O God!” and “O Thou whose help is besought!” and “O Helper!”
  • آن شده آواز صافی و حزین ** ای خدا وی مستغاث و ای معین
  • (Even) the moan of a dog for His sake is not void of (Divine) attraction, because every one who desires (Him) is a brigand's captive—
  • ناله‌ی سگ در رهش بی جذبه نیست ** زانک هر راغب اسیر ره‌زنیست
  • As (for example) the dog of the Cave, which was freed from (eating) carrion and sat at the table of the (spiritual) emperors:
  • چون سگ کهفی که از مردار رست ** بر سر خوان شهنشاهان نشست
  • Until the Resurrection, before the Cave it is drinking in gnostic wise without (any) pot the water of (Divine) mercy.
  • تا قیامت می‌خورد او پیش غار ** آب رحمت عارفانه بی تغار
  • Oh, there is many a one in a dog's skin, who hath no name (and fame), yet is not without that cup (of Divine knowledge) in secret. 210
  • ای بسا سگ‌پوست کو را نام نیست ** لیک اندر پرده بی آن جام نیست
  • Give thy life for this cup, O son: how may victory be (won) without (spiritual) warfare and patience?
  • جان بده از بهر این جام ای پسر ** بی جهاد و صبر کی باشد ظفر
  • To show patience for the sake of this is no hardship: show patience, for patience is the key to joy.
  • صبر کردن بهر این نبود حرج ** صبر کن کالصبر مفتاح الفرج
  • From this ambush none escaped without some patience and prudence: to prudence, indeed, patience is the foot and hand.
  • زین کمین بی صبر و حزمی کس نرست ** حزم را خود صبر آمد پا و دست
  • Exercise prudence in eating (and drinking), for this (food and drink) is poisonous herbage: to exercise prudence is the strength and light of the prophets.
  • حزم کن از خورد کین زهرین گیاست ** حزم کردن زور و نور انبیاست
  • He that jumps at every breath of wind is (like) straw, (but) how should the mountain attach any weight to the wind? 215
  • کاه باشد کو به هر بادی جهد ** کوه کی مر باد را وزنی نهد
  • On every side a ghoul is calling you—“Hark, O brother, (if) you wish (to find) the way, come (hither).
  • هر طرف غولی همی‌خواند ترا ** کای برادر راه خواهی هین بیا
  • I will show (you) the way, I will be your kind fellow-traveller, I am the guide (for you) on this intricate path.”
  • ره نمایم همرهت باشم رفیق ** من قلاووزم درین راه دقیق
  • She (the ghoul) is not the guide, and she does not know the way. O Joseph, do not go towards that wolfish one!
  • نه قلاوزست و نه ره داند او ** یوسفا کم رو سوی آن گرگ‌خو
  • Prudence is this, that you be not beguiled by the fat things and sweets and snares of the World;
  • حزم این باشد که نفریبد ترا ** چرب و نوش و دامهای این سرا
  • For she hath neither fat nor sweet: she chants spells of magic and breathes (them) into your ear, 220
  • که نه چربش دارد و نه نوش او ** سحر خواند می‌دمد در گوش او
  • Saying, “Come in as my guest, O light (of my eyes): the house is yours, and you are mine.”
  • که بیا مهمان ما ای روشنی ** خانه آن تست و تو آن منی
  • Prudence is this, that you say (to her), “I have indigestion” or “I am ill, I am a sick man in this charnel-house”;
  • حزم آن باشد که گویی تخمه‌ام ** یا سقیمم خسته‌ی این دخمه‌ام
  • Or “My head aches: take away my headache,” or “the son of my maternal uncle has invited me”—
  • یا سرم دردست درد سر ببر ** یا مرا خواندست آن خالو پسر
  • For she will give you one (draught of) honey (mixed) with (venomous) stings, so that her honey will plant in you (many) sores.
  • زانک یک نوشت دهد با نیشها ** که بکارد در تو نوشش ریشها
  • Whether she give you fifty or sixty (pieces of) gold, she gives you, O fish, (nothing but) flesh on a hook. 225
  • زر اگر پنجاه اگر شصتت دهد ** ماهیا او گوشت در شستت دهد
  • If she give, when does that deceitful one really give (aught)? The words of the swindler are (like) rotten walnuts.
  • گر دهد خود کی دهد آن پر حیل ** جوز پوسیدست گفتار دغل
  • Their rattling robs you of understanding and brain and does not reckon myriads of understandings (even) as one.
  • ژغژغ آن عقل و مغزت را برد ** صد هزاران عقل را یک نشمرد
  • (In travelling) your bag and your purse are your friend, (do not care for anything else): if you are Rámín, seek none but your Wísa.
  • یار تو خرجین تست و کیسه‌ات ** گر تو رامینی مجو جز ویسه‌ات