English    Türkçe    فارسی   

4
2773-2797

  • خرمن فرعون را داد او به باد ** هیچ شه را این چنین صاحب مباد
  • He gave Pharaoh’s stack to the wind (destroyed him): may no king have such a minister!
  • نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون
  • How Moses, on whom be peace, despaired of Pharaoh’s accepting the true faith, because the words of Hámán made an impression on Pharaoh’s heart.
  • گفت موسی لطف بنمودیم وجود ** خود خداوندیت را روزی نبود
  • Moses said, “We have shown kindness and generosity, (but) verily it was not the portion allotted to thy dominion
  • آن خداوندی که نبود راستین ** مر ورا نه دست دان نه آستین 2775
  • The dominion that is not righteous—regard it as having neither hand nor sleeve
  • آن خداوندی که دزدیده بود ** بی دل و بی جان و بی دیده بود
  • The dominion that is stolen (usurped) is without heart and without soul and without eye.
  • آن خداوندی که دادندت عوام ** باز بستانند از تو هم‌چو وام
  • The dominion which the vulgar have given to thee they will take back from thee as a debt.
  • ده خداوندی عاریت به حق ** تا خداوندیت بخشد متفق
  • Give up to God the dominion held on loan, that He may bestow on thee the dominion to which all consent.”
  • منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین
  • How the Amírs of the Arabs wrangled with Mustafá (Mohammed), on whom be peace, saying, "Share the kingdom with us, in order that there may be no contention"; and how Mustafá, on whom be peace, answered and said, "I am commanded (by God) in respect of this Amírate"; and the arguments on both sides.
  • آن امیران عرب گرد آمدند ** نزد پیغامبر منازع می‌شدند
  • The Amírs of the Arabs assembled and began to wrangle in the Prophet's presence,
  • که تو میری هر یک از ما هم امیر ** بخش کن این ملک و بخش خود بگیر 2780
  • Saying, “Thou art an Amír; every one of us is an Amír likewise: distribute this kingdom and take thy share.
  • هر یکی در بخش خود انصاف‌جو ** تو ز بخش ما دو دست خود بشو
  • Each (of us) is seeking equity in regard to his share: do thou wash thy hands of our share.”
  • گفت میری مر مرا حق داده است ** سروری و امر مطلق داده است
  • He replied, “God hath given the Amírate to me: He hath given me the chief authority and the absolute command,
  • کین قران احمدست و دور او ** هین بگیرید امر او را اتقوا
  • Saying, ‘This is the epoch and cycle of Ahmad (Mohammed): hark, accept his command! Have fear (of God)!’”
  • قوم گفتندش که ما هم زان قضا ** حاکمیم و داد امیریمان خدا
  • The party (of Amírs) said to him, “We too are (made) rulers by that (Divine) destiny, and God hath given the Amírate to us.”
  • گفت لیکن مر مرا حق ملک داد ** مر شما را عاریه از بهر زاد 2785
  • He said, “(Yes), but to me God gave it as a possession, and to you (only) as a loan for the sake of (furnishing you with) provisions for the road.
  • میری من تا قیامت باقیست ** میری عاریتی خواهد شکست
  • My Amírate is lasting till the Resurrection; the Amírate held on loan will be shattered.”
  • قوم گفتند ای امیر افزون مگو ** چیست حجت بر فزون‌جویی تو
  • The (opposing) party said, “O Amír, do not say too much (about this): what is thy argument for seeking more (than thy share)?”
  • در زمان ابری برآمد ز امر مر ** سیل آمد گشت آن اطراف پر
  • Forthwith, by the bitter command (of God), a cloud arose; (then) came the torrent: the countryside was filled (with the flood).
  • رو به شهر آورد سیل بس مهیب ** اهل شهر افغان‌کنان جمله رعیب
  • The exceedingly frightful torrent set its face towards the town: the townsfolk (were) making loud lamentation, all (were) terrified.
  • گفت پیغامبر که وقت امتحان ** آمد اکنون تا گمارد گردد عیان 2790
  • The Prophet said, “Now the time is come for the test, in order that opinion may become ocular vision.”
  • هر امیری نیزه‌ی خود در فکند ** تا شود در امتحان آن سیل‌بند
  • Each Amír flung his lance (into the flood), that in the test it might become a barrier against the torrent.
  • پس قضیب انداخت در وی مصطفی ** آن قضیب معجز فرمان روا
  • Then Mustafá (Mohammed) cast his wand upon it—that sovereign wand that reduced (his foes) to helplessness.
  • نیزه‌ها را هم‌چو خاشاکی ربود ** آب تیز سیل پرجوش عنود
  • The rapid water of the boiling tameless torrent swept away the lances like a bit of straw.
  • نیزه‌ها گم گشت جمله و آن قضیب ** بر سر آب ایستاده چون رقیب
  • All the lances disappeared, while that wand stood on the surface of the water like a sentry.
  • ز اهتمام آن قضیب آن سیل زفت ** روبگردانید و آن سیلاب رفت 2795
  • From anxious regard for that wand the mighty torrent turned its face away, and the flood-water departed.
  • چون بدیدند از وی آن امر عظیم ** پس مقر گشتند آن میران ز بیم
  • When they beheld that great matter wrought by him, those Amírs, (overcome) by dread, confessed—
  • جز سه کس که حقد ایشان چیره بود ** ساحرش گفتند و کاهی از جحود
  • Save three persons, whose rancour was prevailing: they, from disbelief, called him a magician and soothsayer.