English    Türkçe    فارسی   

5
4111-4135

  • عفوها گفته ثنای عفو تو  ** نیست کفوش ایها الناس اتقوا 
  • (All) forgivenesses sing the praise of thy forgiveness: there is no peer to it. O people, beware (of comparing it)!
  • جانشان بخش و ز خودشان هم مران  ** کام شیرین تو اند ای کامران 
  • Grant them their lives, neither banish them from thyself: they are (the objects of) thy sweet desire, O thou who bringest (all thy) desire to fruition.
  • رحم کن بر وی که روی تو بدید  ** فرقت تلخ تو چون خواهد کشید 
  • Have mercy on him that beheld thy face: how shall he endure the bitter separation from thee?
  • از فراق و هجر می‌گویی سخن  ** هر چه خواهی کن ولیکن این مکن 
  • Thou art speaking of separation and banishment: do what I thou wilt but do not this.
  • صد هزاران مرگ تلخ شصت تو  ** نیست مانند فراق روی تو  4115
  • A hundred thousand bitter sixtyfold deaths are not like (comparable) to separation from thy face.
  • تلخی هجر از ذکور و از اناث  ** دور دار ای مجرمان را مستغاث 
  • Keep the bitterness of banishment aloof from males and females, O thou whose help is besought by sinners!
  • بر امید وصل تو مردن خوشست  ** تلخی هجر تو فوق آتشست 
  • ‘Tis sweet to die in hope of union with thee; the bitterness of banishment from thee is worse than fire.”
  • گبر می‌گوید میان آن سقر  ** چه غمم بودی گرم کردی نظر 
  • Amidst Hell-fire the infidel is saying, “What pain should I feel if He (God) were to look on me (with favour)?”
  • کان نظر شیرین کننده‌ی رنجهاست  ** ساحران را خونبهای دست و پاست 
  • For that look makes (all) pains sweet: it is the blood-price (paid) to the magicians (of Pharaoh) for (the amputation of) their hands and feet.
  • تفسیر گفتن ساحران فرعون را در وقت سیاست با او کی لا ضیر انا الی ربنا منقلبون 
  • Commentary on the Saying of Pharaoh's magicians in the hour of their punishment, “’Tis no harm, for lo, we shall return unto our Lord.”
  • نعره‌ی لا ضیر بشنید آسمان  ** چرخ گویی شد پی آن صولجان  4120
  • Heaven heard the cry, “’Tis no harm”: the celestial sphere became a ball for that bat.
  • ضربت فرعون ما را نیست ضیر  ** لطف حق غالب بود بر قهر غیر 
  • (The magicians said), “The punishment inflicted by Pharaoh is no harm to us: the grace of God prevails over the violence of (all) others.
  • گر بدانی سر ما را ای مضل  ** می‌رهانیمان ز رنج ای کوردل 
  • If thou shouldst (come to) know our secret, O misleader, (thou wouldst see that) thou art delivering us from pain, O man whose heart is blind.
  • هین بیا زین سو ببین کین ارغنون  ** می‌زند یا لیت قومی یعلمون 
  • Hark, come and from this quarter behold this organ pealing ‘Oh, would that my people knew!’
  • داد ما را داد حق فرعونیی  ** نه چو فرعونیت و ملکت فانیی 
  • God's bounty hath bestowed on us a Pharaohship, (but) not a perishable one like thy Pharaohship and kingdom.
  • سر بر آر و ملک بین زنده و جلیل  ** ای شده غره به مصر و رود نیل  4125
  • Lift up thy head and behold the living and majestic kingdom, O thou who hast been deluded by Egypt and the river Nile.
  • گر تو ترک این نجس خرقه کنی  ** نیل را در نیل جان غرقه کنی 
  • If thou wilt take leave of this filthy tattered cloak, thou wilt drown the (bodily) Nile in the Nile of the spirit.
  • هین بدار از مصر ای فرعون دست  ** در میان مصر جان صد مصر هست 
  • Hark, O Pharaoh, hold thy hand from (renounce) Egypt: there are a hundred Egypts within the Egypt of the Spirit.
  • تو انا رب همی‌گویی به عام  ** غافل از ماهیت این هر دو نام 
  • Thou sayest to the vulgar, ‘I am a Lord,’ being unaware of the essential natures of both these names.
  • رب بر مربوب کی لرزان بود  ** کی انادان بند جسم و جان بود 
  • How should a Lord be trembling (with hope or fear) for that which is lorded over? How should one who knows ‘I’ be in bondage to body and soul?
  • نک انا ماییم رسته از انا  ** از انای پر بلای پر عنا  4130
  • Lo, we are (the real) ‘I,’ having been freed from (the unreal) ‘I,’ from the ‘I’ that is full of tribulation and trouble.
  • آن انایی بر تو ای سگ شوم بود  ** در حق ما دولت محتوم بود 
  • To thee, O cur, that ‘I’-hood was baleful, (but) in regard to us it was irreversibly ordained felicity.
  • گر نبودیت این انایی کینه‌کش  ** کی زدی بر ما چنین اقبال خوش 
  • Unless thou hadst had this vindictive ‘I’-hood, how should such fortune have bidden us welcome?
  • شکر آنک از دار فانی می‌رهیم  ** بر سر این دار پندت می‌دهیم 
  • In thanksgiving for our deliverance from the perishable abode we are (now) admonishing thee on this gallows.
  • دار قتل ما براق رحلتست  ** دار ملک تو غرور و غفلتست 
  • The gallows (dár) on which we are killed is the Buráq on which we ride (to Heaven); the abode (dár) possessed by thee is delusion and heedlessness.
  • این حیاتی خفیه در نقش ممات  ** وان مماتی خفیه در قشر حیات  4135
  • This (gallows) is a life concealed in the form of death, while that (abode) is a death concealed in the husk of life.