English    Türkçe    فارسی   

2
3005-3014

  • سیئاتم چون وسیلت شد به حق ** پس مزن بر سیئاتم هیچ دق‏ 3005
  • Since my evil deeds have become the means of (my) attaining unto God, do not, then, throw any blame on my evil deeds.
  • مر ترا صدق تو طالب کرده بود ** مر مرا جد و طلب صدقی گشود
  • Thee thy sincerity had made a seeker; for me, toil and search opened (the way to) a sincere feeling.
  • صدق تو آورد در جستن ترا ** جستنم آورد در صدقی مرا
  • Thy sincerity led thee to seek; my seeking led me to a feeling of sincerity.
  • تخم دولت در زمین می‏کاشتم ** سخره و بیگار می‏پنداشتم‏
  • I was sowing the seed of fortune in the earth, (though) I fancied it was labour without wages and hire.
  • آن نبد بیگار کسبی بود چست ** هر یکی دانه که کشتم صد برست‏
  • ’Twas not labour without hire; ’twas an excellent earning: (for) every grain that I sowed, a hundred grew.
  • دزد سوی خانه‏ای شد زیر دست ** چون در آمد دید کان خانه‏ی خود است‏ 3010
  • The thief went underhand (by stealth) to a certain house: when he entered, he saw that it was his own house.”
  • گرم باش ای سرد تا گرمی رسد ** با درشتی ساز تا نرمی رسد
  • Be hot, O cold one, that heat may come: put up with roughness, that ease may come.
  • آن دو اشتر نیست آن یک اشتر است ** تنگ آمد لفظ معنی بس پر است‏
  • That (subject of my discourse) is not two camels; it is a single camel. Verbal expression is confined, the meaning (to be expressed) is very full.
  • لفظ در معنی همیشه نارسان ** ز آن پیمبر گفت قد کل لسان‏
  • The expression always fails to reach the meaning; hence the Prophet said, “(Whoso knows God), his tongue falters.”
  • نطق اصطرلاب باشد در حساب ** چه قدر داند ز چرخ و آفتاب‏
  • Speech is (like) an astrolabe in (its) reckoning: how much does it know of the sky and the sun?—