گفت حق استت بزن دستت رسید ** این سزای آن که از یاران برید

Fakîh “Vur, vur, hakkın var. Fırsat ele geçti. Dostlardan ayrılanın lâyığı budur” dedi.

رجعت به قصه مریض و عیادت پیغامبر علیه السلام‏

Hastanın ve Peygamber Sallâllahü Aleyhi Ve Sellem’in hasta sahabeyi dolaşıp hatırını sorması hikâyesine dönüş

این عیادت از برای این صله است ** وین صله از صد محبت حامله است‏

Hastanın hatırını soruş, dostluğu, birliği temin etmek içindir. Bu birlik, bu dostluk da yüz türlü sevgi doğurur.

در عیادت شد رسول بی‏ندید ** آن صحابی را به حال نزع دید

Naziri olmayan Peygamber, hastayı dolaşmaya, hatırını sormaya gidince o sahabeyi ölüm halinde gördü.

چون شوی دور از حضور اولیا ** در حقیقت گشته‏ای دور از خدا

Velilerin huzurundan uzaklaşırsan hakikatte Tanrı’dan uzaklaşırsın.

چون نتیجه هجر همراهان غم است ** کی فراق روی شاهان ز آن کم است‏ 2215

Yoldaşlardan ayrılmanın sonu bile gam olursa padişahlardan ayrılık nasıl olur da ondan daha aşağı olur.

سایه شاهان طلب هر دم شتاب ** تا شوی ز آن سایه بهتر ز آفتاب‏

Her an durma, padişahların gölgesini ara bul ki o gölgede güneşten de iyi bir hale gelesin.

گر سفر داری بدین نیت برو ** ور حضر باشد از این غافل مشو

Sefere çıkarsan bu niyetle çık, oturuyorsan yine bundan gafil olma!

گفتن شیخی بایزید را که کعبه منم گرد من طوافی می‏کن‏

Bir şeyhin Ebu Yezid’e “Kâbe benim, benim etrafımda tavaf et” demesi

سوی مکه شیخ امت بایزید ** از برای حج و عمره می‏دوید

Ümmet Şeyhi Bayezid, hac ve umre için yola düşmüş, Mekke’ye doğru koşa, koşa gidiyordu.

او به هر شهری که رفتی از نخست ** مر عزیزان را بکردی باز جست‏

Hangi şehre varıyorsa önce o şehirdeki azizleri arıyor,

گرد می‏گشتی که اندر شهر کیست ** کاو بر ارکان بصیرت متکی‏است‏ 2220

Bu şehirde basiret sahibi, gönül gözü açık kim var diye dolaşıp araştırıyordu.