هین به جاروب زبان گردی مکن ** چشم را از خس ره آوردی مکن‏

Sakın dil süpürgesiyle ona toz kondurma. Göze tozu toprağı hediye götürme.

چون که مومن آینه‏ی مومن بود ** روی او ز آلودگی ایمن بود 30

Zira mümin, müminin aynası olunca yüzü buğulanmadan kurtulur.

یار آیینه ست جان را در حزن ** در رخ آیینه‏ای جان دم مزن‏

Mahzunluk zamanında dost, can aynasıdır. Aynanın yüzünü nefesle buğulandırma.

تا نپوشد روی خود را در دمت ** دم فرو خوردن بباید هر دمت‏

Nefesinden buğulanıp yüzünü senden örtmemesi için her nefeste soluğunu tutman lâzım.

کم ز خاکی چون که خاکی یار یافت ** از بهاری صد هزار انوار یافت‏

Topraktan aşağı mısın ki? Toprak bile sevgiliyi bulunca bir bahar yüzünden yüz binlerce çiçeğe kavuştu.

آن درختی کاو شود با یار جفت ** از هوای خوش ز سر تا پا شکفت‏

O yaş ağaç, sevgiliyle buluşunca hoş bir hava yüzünden baştan ayağa açıldı, donandı.

در خزان چون دید او یار خلاف ** در کشید او رو و سر زیر لحاف‏ 35

Fakat gözün aykırı bir dost görünce başını, yüzünü yorgana çekti.

گفت یار بد بلا آشفتن است ** چون که او آمد طریقم خفتن است‏

“Kötü dostla ünsiyet, belâya bulaşmaktır. Mademki o geldi, bana uyumak düşer.

پس بخسبم باشم از اصحاب کهف ** به ز دقیانوس باشد خواب کهف‏

Uyuyayım da Eshabı Kehf’ten olayım. O sıkıntıda o minnette mahpus kalmak, Dıkyanus’tan iyi” dedi.

یقظه شان مصروف دقیانوس بود ** خوابشان سرمایه‏ی ناموس بود

Eshabı kehf’in uyanıklığı, Dıkyanus’a kulluk etmekti. Fakat uykuları; şereflerini, haysiyetlerini korumuş oldu.