رحمت جزوش قرین گشته بکل ** رحمت دریا بود هادی سبل

Allah’ın cüz’i rahmetine mazhar olan, küllî rahmete ulaştı mı rahmet denizi kesilir, yol gösterici olur.

رحمت جزوی بکل پیوسته شو ** رحمت کل را تو هادی بین و رو

Ey cüz’i rahmet, külle ulaş… Ey külli rahmet sen de yürü, halka yol göster.

تا که جزوست او نداند راه بحر ** هر غدیری را کند ز اشباه بحر 1810

Cüz’i rahmete mazhar olan ve o mertebede kalan, denizin yolunu bilmez. Kuyuları da denize benzer sanır!

چون نداند راه یم کی ره برد ** سوی دریا خلق را چون آورد

Denizin yolunu bilmedikçe nasıl yol alır, halkı nasıl denize götürür, denize ulaştırır?

متصل گردد به بحر آنگاه او ** ره برد تا بحر همچون سیل و جو

Sel ve nehir gibi denize kadar akıp gitti mi o vakit denize ulaşır, denizle birleşir.

ور کند دعوت به تقلیدی بود ** نه از عیان و وحی تاییدی بود

Bundan önce halkı davet etse bile bu daveti taklittir. Yolu, varılacak makamı görerek yahut Allah’tan vahiy ve ilhamla, Allah kuvvetiyle değil!”

گفت پس چون رحم داری بر همه ** همچو چوپانی به گرد این رمه

Kadın, “Peki mademki herkese acıyorsun, bu sürünün çobanı gibi sürünün etrafında dönüp dolaşıyorsun demektir.

چون نداری نوحه بر فرزند خویش ** چونک فصاد اجلشان زد بنیش 1815

Ecel cellâdı, oğullarını vurup öldürdüğü halde nasıl oluyor da kendi oğluna ağlamıyorsun?

چون گواه رحم اشک دیده‌هاست ** دیده‌ی تو بی نم و گریه چراست

Gözyaşları, merhamete delildir, yürek yanmadıkça göz yaşaramaz, neden gözlerinde yaş yok, niçin ağlamıyorsun ya?” dedi.

رو به زن کرد و بگفتش ای عجوز ** خود نباشد فصل دی همچون تموز

Şeyh kadına yüz çevirip dedi ki. “Kocakarı, kış mevsimi, temmuz ayına benzemez.