که درشتی ناید اینجا هیچ کار ** هم به نرمی سر کند از غار مار

Burada sertlik iş görmez tatlı dil, yılanı bile ininden çıkarır dedi.

مردمان را دور کرد از گرد وی ** شه لطیفی بود و نرمی ورد وی

Halkı onun başından dağıttı. Padişah iyi bir adamdı zikri, virdi de iyilikti.

پس نشاندش باز پرسیدش ز جا ** که کجا داری معاش و ملتجی

Onu bir yere oturttu, yerini yurdunu sordu. Neyle geçinirsin nereye sığınırsın dedi.

گفت ای شه هستم از دار السلام ** آمده از ره درین دار الملام 1135

Adam dedi ki: Darüsselam’danım, oradan yola çıktım, bu melamet yurduna düştüm.

نه مرا خانه‌ست و نه یک همنشین ** خانه کی کردست ماهی در زمین

Ne bir evim var, ne benimle düşüp kalkan. Hiç ayın yerde evi olur mu?

باز شه از روی لاغش گفت باز ** که چه خوردی و چه داری چاشت‌ساز

Padişah latife ederek dedi ki: Ne yedin kuşluk övünü olarak neyin var?

اشتهی داری چه خوردی بامداد ** که چنین سرمستی و پر لاف و باد

İştahın var mı? Sabahleyin ne yedin ki böyle sarhoş bir hale gelmiş, atıp tutuyor, esip savuruyorsun?

گفت اگر نانم بدی خشک و طری ** کی کنیمی دعوی پیغامبری

Adam, kuru, yaş, ekmeğin olsaydı peygamberlik davasına kalkışır mıydım hiç?

دعوی پیغامبری با این گروه ** هم‌چنان باشد که دل جستن ز کوه 1140

Bu kalabalığa peygamberlik etmek, dağda kalp aramaya benzer.

کس ز کوه و سنگ عقل و دل نجست ** فهم و ضبط نکته‌ی مشکل نجست

Hiç kimse dağdan, taştan akıl ve gönül aramaz, anlayış ve müşkül şeyleri belleyiş ferasetini istemez.