خوی کن بی‌شیشه دیدن نور را ** تا چو شیشه بشکند نبود عمی

Nuru, camsız görmeyi adet edin de cam kırılınca kör kalmayasın.

قانعی با دانش آموخته ** در چراغ غیر چشم افروخته

Öğrenilmiş, bellenmiş bilgiye kani olmuş, gözünü başkasının nuru ile aydınlatmışsın.

او چراغ خویش برباید که تا ** تو بدانی مستعیری نی‌فتا

O da, o ışığı iğreti aldığını bilesin diye senden mumunu kapıverir.

گر تو کردی شکر و سعی مجتهد ** غم مخور که صد چنان بازت دهد

Fakat sen şükreder, çalışıp çabalarsan gam yeme. Sana bunun gibi yüzlercesini verir.

ور نکردی شکر اکنون خون گری ** که شدست آن حسن از کافر بری 995

Şükretmiyorsan artık kan ağla. Çünkü o güzellik kafirden ayrılmıştır.

امة الکفران اضل اعمالهم ** امة الایمان اصلح بالهم

Küfre ümmet olanların işleri borçtur. İmana ümmet olanların kalpleri temizdir, özleri halistir.

گم شد از بی‌شکر خوبی و هنر ** که دگر هرگز نبیند زان اثر

Şükür etmeyenden güzellikte kaybolur, hüner ve sanat da. Artık bir daha ondan bir eser bile göremez.

خویشی و بی‌خویشی و سکر وداد ** رفت زان سان که نیاردشان به یاد

Akrabalık akraba olmayış, şükür ve sevgi, öyle bir gider ki bir daha aklına bile gelmez.

که اضل اعمالهم ای کافران ** جستن کامست از هر کام‌ران

Ey kafirler, “Yaptıkları işledikleri boştur” ayeti, her murada erişmiş kişinin elinden o muradın, o maksadın çıkıp gitmesidir.

جز ز اهل شکر و اصحاب وفا ** که مریشان راست دولت در قفا 1000

Yalnız şükür ehliyle vefa sahiplerinin elde ettikleri kaybolmaz. Çünkü devlet, onların arkalarındadır.