پس جزای آنک دید او را معین ** ماند یوسف حبس در بضع سنین
Hasılı Yusuf da o adamı kendine yardımcı gördüğünden zindanda beş küsur yıl kaldı.
یاد یوسف دیو از عقلش سترد ** وز دلش دیو آن سخن از یاد برد
Şeytan, o adamın aklından Yusuf’u çıkardı, gönlünden Yusuf’un sözünü kaybetti.
زین گنه کامد از آن نیکوخصال ** ماند در زندان ز داور چند سال
O güzel huyludan böyle bir suç meydana geldiği için adalet sahibi Tanrı, onu yıllarca zindanda bıraktı.
که چه تقصیر آمد از خورشید داد ** تا تو چون خفاش افتی در سواد
Adalet güneşinin ne kusuru oldu ki sen, yarasa gibi karanlıklara düştün?
هین چه تقصیر آمد از بحر و سحاب ** تا تو یاری خواهی از ریگ و سراب 3410
Denizden, buluttan ne kusur meydana geldi ki sen, kumdan seraptan yardım istiyorsun?
عام اگر خفاش طبعند و مجاز ** یوسفا داری تو آخر چشم باز
Halk, aklı ermeyenler, yarasa tabiatındadırlar. Onlar geçici şeylere başvururlar, kendileri gibi her şeyleri gelgeçtir. Fakat ey Yusuf, senin bari gözün açık.
گر خفاشی رفت در کور و کبود ** باز سلطان دیده را باری چه بود
Bir yarasa, karanlıklara başvurur, olmayacak şeylere müracaat eder.Fakat padişah doğanın gözüne ne oldu ki dedi.
پس ادب کردش بدین جرم اوستاد ** که مساز از چوب پوسیده عماد
Üstad, bu suç yüzünden bir daha çürümüş sopaya dayanma, çürük tahtaya basma diye onu cezalandırdı.
لیک یوسف را به خود مشغول کرد ** تا نیاید در دلش زان حبس درد
Fakat Yusuf’u da gönlüne o mahpusluktan bir dert gelmesin diye kendisiyle meşgul etti.
آن‌چنانش انس و مستی داد حق ** که نه زندان ماند پیشش نه غسق 3415
Tanrı ona öyle bir ünsiyet öyle bir sarhoşluk ver di ki, gözünde ne zindan kaldı ne karanlık.