پس چو عادت سرنگونی‌ها دهم ** ز اسپه تو یاغیانه بر جهم

Sonra seni Ad gibi başaşağı eder, düşmancasına ordunun içine dalar çıkarım.

تا به غیب ایمان تو محکم شود ** آن زمان که ایمانت مایه‌ی غم شود

Bu suretle de iman, gam mayası olduğu zaman, gayba imanın kuvvetleşir.

آن زمان خود جملگان مؤمن شوند ** آن زمان خود سرکشان بر سر دوند

O zaman zaten herkes inanır, mümin olur. Bütün baş çekenler, baş eğerler.

آن زمان زاری کنند و افتقار ** هم‌چو دزد و راه‌زن در زیر دار 4700

O zaman herkes ağlar, sızlar, yoksulluğunu söyler. Hırsızla yol kesicinin darağacının altında imana gelip sızıldanması gibi hani.

لیک گر در غیب گردی مستوی ** مالک دارین و شحنه‌ی خود توی

Fakat daha önce gayb âlemine iman edersen, o âleme sahibolursan iki cihanı da elde eder, kendi başına buyruk olursun.

شحنگی و پادشاهی مقیم ** نه دو روزه و مستعارست و سقیم

İki günlük iğreti ve bozuk düzen bir surette değil, ebedî olarak şahlık ve padişahlık elde edersin.

رستی از بیگار و کار خود کنی ** هم تو شاه و هم تو طبل خود زنی

Savaştan, gürültüden kurtulur, kendi işine sahibolursun. Padişah kesilir, kendi davulunu döversin.

چون گلو تنگ آورد بر ما جهان ** خاک خوردی کاشکی حلق و دهان

Bize bu âlem, boğaz gibi dar gelmede. Keşke boğaz ve ağız, toprak yeseydi!

این دهان خود خاک‌خواری آمدست ** لیک خاکی را که آن رنگین شدست 4705

Zaten bu ağız toprak yer. Fakat renklerle bezenmiş, çeşitli suretlere girmiş toprağı yer.

این کباب و این شراب و این شکر ** خاک رنگینست و نقشین ای پسر

Oğul, bu kebap, bu şarap, bu şeker, bezenmiş, boyanmış topraktır.