English    Türkçe    فارسی   

1
1453-1462

  • Again He breathes into its ear a fearful saying, and upon the face of the sun fall a hundred eclipses.
  • باز در گوشش دمد نکته‌‌ی مخوف ** در رخ خورشید افتد صد کسوف‌‌
  • Consider what that Speaker chanted into the ear of the cloud, so that it poured tears from its eye, like a waterskin.
  • تا به گوش ابر آن گویا چه خواند ** کاو چو مشک از دیده‌‌ی خود اشک راند
  • Consider what God has chanted into the ear of the earth, so that it became regardful and has (ever since) remained silent.” 1455
  • تا به گوش خاک حق چه خوانده است ** کاو مراقب گشت و خامش مانده است‌‌
  • Whosoever in perplexity is sorely troubled, God has spoken the riddle into his ear,
  • در تردد هر که او آشفته است ** حق به گوش او معما گفته است‌‌
  • That He may imprison him in two (doubtful) thoughts, (namely), “Shall I do that? He said that (bade me do that) or the contrary thereof?”
  • تا کند محبوسش اندر دو گمان ** آن کنم کاو گفت یا خود ضد آن‌‌
  • From (the decree of) God also, one side obtains the preponderance, and from that (Divine) quarter he chooses one of the two (alternatives).
  • هم ز حق ترجیح یابد یک طرف ** ز آن دو یک را بر گزیند ز آن کنف‌‌
  • If thou wouldst not have the mind of thy spirit in (a state of) perplexity, do not stuff this cotton-wool into thy spiritual ear,
  • گر نخواهی در تردد هوش جان ** کم فشار این پنبه اندر گوش جان‌‌
  • So that thou mayst understand those riddles of His, so that thou mayst apprehend (both) the secret sign and the open. 1460
  • تا کنی فهم آن معماهاش را ** تا کنی ادراک رمز و فاش را
  • Then the spiritual ear becomes the place where wahy (inspiration) descends. What is wahy? A speech hidden from sense-perception.
  • پس محل وحی گردد گوش جان ** وحی چه بود گفتنی از حس نهان‌‌
  • The spiritual ear and eye are other than this sense-perception, the ear of (discursive) reason and the ear of opinion are destitute of this (inspiration).
  • گوش جان و چشم جان جز این حس است ** گوش عقل و گوش ظن زین مفلس است‌‌