English    Türkçe    فارسی   

4
658-667

  • “We have no need of gold, for we are very skilful: we make earthly beings entirely golden.
  • فارغیم از زر که ما بس پر فنیم ** خاکیان را سر به سر زرین کنیم
  • How shall we beg gold of you? We (can) make you (spiritual) alchemists.
  • از شما کی کدیه‌ی زر می‌کنیم ** ما شما را کیمیاگر می‌کنیم
  • Abandon (all) that, (even) if it is the kingdom of Saba, for beyond (this) water and earth there are many kingdoms.” 660
  • ترک آن گیرید گر ملک سباست ** که برون آب و گل بس ملکهاست
  • That which thou hast called a throne is (really) a splint- bandage: thou deemest (it) the seat of honour, but (in truth) thou hast remained at the door.
  • تخته‌بندست آن که تختش خوانده‌ای ** صدر پنداری و بر در مانده‌ای
  • (If) thou hast not sovereignty over thine own beard, how wilt thou exercise sovereignty over good and evil?
  • پادشاهی نیستت بر ریش خود ** پادشاهی چون کنی بر نیک و بد
  • Without thy wish, thy beard grows white: be ashamed of thy beard, O thou whose hopes are perverse.
  • بی‌مراد تو شود ریشت سپید ** شرم دار از ریش خود ای کژ امید
  • He (God) is the Possessor of the Kingdom: whosoever lays his head before Him, to him He gives a hundred kingdoms without the terrestrial world;
  • مالک الملک است هر کش سر نهد ** بی‌جهان خاک صد ملکش دهد
  • But the (inward) savour of a single prostration before God will be more sweet to thee than two hundred empires: 665
  • لیک ذوق سجده‌ای پیش خدا ** خوشتر آید از دو صد دولت ترا
  • Then thou wilt cry (in humble entreaty), “I desire not kingdoms: commit unto me the kingdom of that prostration.”
  • پس بنالی که نخواهم ملکها ** ملک آن سجده مسلم کن مرا
  • The kings of the world, because of their evil nature, got no scent of the wine of service (to God);
  • پادشاهان جهان از بدرگی ** بو نبردند از شراب بندگی