English    Türkçe    فارسی   

2
2746-2770

  • Kadı, bir ah edip dedi ki: “Gönlüne hâkim olmayan, işin iç yüzünü bilmeyen kimse nasıl hükmedebilir? O, işin hakikatini bilen iki kişi arasında bir cahilden başka bir şey değildir ki.
  • گفت اه چون حکم راند بی‏دلی ** در میان آن دو عالم جاهلی‏
  • O iki hasım, ne yaptıklarını bilirler. Zavallı, kadı o iki kişinin hilesini ne bilsin?
  • آن دو خصم از واقعه‏ی خود واقفند ** قاضی مسکین چه داند ز آن دو بند
  • Hallerini bilmez, gafildir. Böyle olduğu halde kanlarına, mallarına nasıl hükmedecek?”
  • جاهل است و غافل است از حالشان ** چون رود در خونشان و مالشان‏
  • Naip “Hasımlar, bilgili ama illetlidir. Hâlbuki sen, cahilsin ama şeriat mumusun.
  • گفت خصمان عالمند و علتی ** جاهلی تو لیک شمع ملتی‏
  • Çünkü sende bir kasıt ve illet yok. İşte şu illetsizlik yok mu? Gözlerin nurudur. 2750
  • ز انکه تو علت نداری در میان ** آن فراغت هست نور دیده‏گان‏
  • O iki bilgiyi, garazları kör etmiştir. Bilgilerini de kasıtları, illetleri mezara tıkmıştır.
  • و آن دو عالم را غرضشان کور کرد ** علمشان را علت اندر گور کرد
  • Kasıtsızlık, bilgisizi âlim yapar, kasıt ve garaz, ilmi aykırı bir hale sokar, zulüm haline koyar.
  • جهل را بی‏علتی عالم کند ** علم را علت کژ و ظالم کند
  • Sen rüşvet almadıkça kör değilsin, fakat tamah ettin mi körsün, kul köle kesilirsin” dedi.
  • تا تو رشوت نستدی بیننده‏ای ** چون طمع کردی ضریر و بنده‏ای‏
  • Ben hevadan vazgeçmişim, şehvet lokmalarını az yemişim.
  • از هوا من خوی را واکرده‏ام ** لقمه‏های شهوتی کم خورده‏ام‏
  • Gönlümün tat alma duygusu aydın, doğruyu yalandan ayırt eder. 2755
  • چاشنی گیر دلم شد با فروغ ** راست را داند حقیقت از دروغ‏
  • Muaviye’nin İblis’i söyletmesi
  • به اقرار آوردن معاویه ابلیس را
  • Sen niçin beni uyandırdın? Be hilebaz, sen uyanıklığa düşmansın.
  • تو چرا بیدار کردی مر مرا ** دشمن بیداریی تو ای دغا
  • Sen, afyona benzersin, daima uyutursun. Şaraba benzersin, aklı, bilgiyi giderirsin.
  • همچو خشخاشی همه خواب آوری ** همچو خمری عقل و دانش را بری‏
  • Seni çarmıha gerdim. Haydi, doğru söyle. Ben doğruyu bilir, anlarım, hileye sapma.
  • چار میخت کرده‏ام هین راست گو ** راست را دانم تو حیلتها مجو
  • Ben herkesten, tabiatında, huyunda ne varsa, neye sahipse onu ararım.
  • من ز هر کس آن طمع دارم که او ** صاحب آن باشد اندر طبع و خو
  • Sirkeden şeker lezzetini aramam. Karı tabiatlı erkeği asker yerine saymam. 2760
  • من ز سرکه می‏نجویم شکری ** مر مخنث را نگیرم لشکری‏
  • Gâvurlar gibi, bir putun Hak oluşunu yahut Hak’tan bir alâmet, bir nişan buluşunu ummam.
  • همچو گبران من نجویم از بتی ** کاو بود حق یا خود از حق آیتی‏
  • Fışkıdan misk kokusunu istemem. Irmak içinde kuru kerpiç araştırmam.
  • من ز سرگین می‏نجویم بوی مشک ** من در آب جو نجویم خشت خشک‏
  • Ağyar olan Şeytan’dan beni hayır için uyandırmayı ummam.”
  • من ز شیطان این نجویم کاوست غیر ** که مرا بیدار گرداند به خیر
  • İblis’in, hilesini Muaviye’ye doğru söylemesi
  • راست گفتن ابلیس ضمیر خود را به معاویه‏
  • İblis, birçok hileye, düzene kalkıştıysa da Emîr, onun inadını, inkârını dinlemedi.
  • گفت بسیار آن بلیس از مکر و غدر ** میر از او نشنید کرد استیز و صبر
  • Bunun üzerine sözü ağzının içinde geveleyerek dedi ki: “Ey Muaviye, ben seni şunun için uyandırdım: 2765
  • از بن دندان بگفتش بهر آن ** کردمت بیدار می‏دان ای فلان‏
  • Cemaate yetişesin, devletli Peygamber’in ardında namaz kılasın.
  • تا رسی اندر جماعت در نماز ** از پی پیغمبر دولت فراز
  • Eğer namaz fevt olsaydı, vakit geçseydi bu cihan, sana nursuz, kapkaranlık kesilecekti.
  • گر نماز از وقت رفتی مر ترا ** این جهان تاریک گشتی بی‏ضیا
  • Bu ziyandan bu dertten dolayı ağlayacak, gözlerinden âdeta kâselerle yaş dökecektin.
  • از غبین و درد رفتی اشکها ** از دو چشم تو مثال مشکها
  • Herkes, ibadetten bir zevk alır, bu yüzden de bir an bile sabredemez, ibadette bulunur.
  • ذوق دارد هر کسی در طاعتی ** لاجرم نشکیبد از وی ساعتی‏
  • Fakat o dert, o gussa yüzlerce namaza değer. Nerede namaz, nerede o niyazın ışığı?” 2770
  • آن غبین و درد بودی صد نماز ** کو نماز و کو فروغ آن نیاز
  • İhlâs sahibi birisinin cemaati kaçırdığından dolayı tahassür ve iştiyakı
  • فضیلت حسرت خوردن آن مخلص بر فوت نماز جماعت‏