Halk, “Bu Müslüman doğru söylüyor. Bu dua satan, zalim bir adam. خلق گفتند این مسلمان راست‌گوست ** وین فروشنده‌ی دعاها ظلم‌جوست
Hiç dua, bir şeye sahip olmaya sebep midir? Bu, şeraitte görülmüş bir şey mi? این دعا کی باشد از اسباب ملک ** کی کشید این را شریعت خود بسلک
Ya paranla alarak bir mala sahip olursun, ya birisi sana bir şey bağışlar yahut vasiyet eder yahut da gönlünden kopar, sana verir. Bu çeşit bir şey olmadıkça bir şeye sahip olamazsın ki. بیع و بخشش یا وصیت یا عطا ** یا ز جنس این شود ملکی ترا
Bu yeni şeriat hangi kitapta. Sen ya o öküzü ver, ya hapse git” demekteydi. 2330 در کدامین دفترست این شرع نو ** گاو را تو باز ده یا حبس رو
Adam, yüzünü göğe tutarak dedi ki: “Yarabbi, benim halimi senden başka kimsecikler bilmez. او به سوی آسمان می‌کرد رو ** واقعه‌ی ما را نداند غیر تو
Gönlüme o duayı sen ilham ettin, gönlümde yüzlerce ümit belirttin. در دل من آن دعا انداختی ** صد امید اندر دلم افراختی
Lâf olsun diye dua etmedim ya… Yusuf gibi rüyalar görmüştüm.” من نمی‌کردم گزافه آن دعا ** همچو یوسف دیده بودم خوابها
Yusuf, güneşle yıldızların, huzurunda kullar gibi secde ettiklerini gördü. دید یوسف آفتاب و اختران ** پیش او سجده‌کنان چون چاکران
O rüyaya adamakıllı inandı, kuyuda da ondan başka bir şey ummuyordu, zindanda da. 2335 اعتمادش بود بر خواب درست ** در چه و زندان جز آن را می‌نجست
Ona dayanmakta, onu beklemekteydi. Ondan başka ne kulluktan derdi vardı, ne az çok kınanmaktan! ز اعتماد او نبودش هیچ غم ** از غلامی وز ملام و بیش و کم
Rüyası, mum gibi gözünün önünde yanmakta, onu aydınlatıp durmaktaydı; rüyasına güveniyordu. اعتمادی داشت او بر خواب خویش ** که چو شمعی می‌فروزیدش ز پیش
Yusuf’u kuyuya attıkları zaman Allah’tan kulağına şu ses gelmişti: چون در افکندند یوسف را به چاه ** بانگ آمد سمع او را از اله
Ey yiğit, sen bir gün padişah olacaksın. O vakit seni kıyanların sözlerini, yüzlerine vurursun. که تو روزی شه شوی ای پهلوان ** تا بمالی این جفا در رویشان
Bunu seslenen görünmüyordu ama gönül, söyleyenin eserini tanıyordu. 2340 قایل این بانگ ناید در نظر ** لیک دل بشناخت قایل را ز اثر
O sesten cana bir kuvvet, bir rahat, bir huzur geliyordu. قوتی و راحتی و مسندی ** در میان جان فتادش زان ندا
İbrahim’e ateş nasıl bir gül bahçesi olmuşsa o ses yüzünden kuyu da Yusuf’a gül bahçesi kesilmişti. چاه شد بر وی بدان بانگ جلیل ** گلشن و بزمی چو آتش بر خلیل
Gayri ne cefa geldiyse o kuvvetle tahammül etti. Neşeyle çekti. هر جفا که بعد از آنش می‌رسید ** او بدان قوت بشادی می‌کشید
Nitekim Elest sesinin zevki de her müminin gönlünde tâ mahşere kadar sürer gider. همچنانک ذوق آن بانگ الست ** در دل هر مومنی تا حشر هست
Bu yüzden müminler, ne belâya itiraz ederler, ne Hakk’ın emir ve nehyinden sıkılırlar. 2345 تا نباشد در بلاشان اعتراض ** نه ز امر و نهی حقشان انقباض
Başkalarının ağzına acılık veren bir lokmaya benzeyen Allah hükmü, onlara gülbeşeker gelir, tatlı tatlı yerler, hazmederler. لقمه‌ی حکمی که تلخی می‌نهد ** گلشکر آن را گوارش می‌دهد
Allah hükmünü kabul etmeyip inkâr eden, o lokmayı yese bile kusan kişiyle yaramaz. گلشکر آن را که نبود مستند ** لقمه را ز انکار او قی می‌کند
Elest gününde bir rüya gören, Allah’a ibadet yolunda sarhoş olur. هر که خوابی دید از روز الست ** مست باشد در ره طاعات مست
Sarhoş deve gibi bu ibadet çuvalını hiç usanmadan, sıkılmadan çeker durur. می‌کشد چون اشتر مست این جوال ** بی فتور و بی گمان و بی ملال
Ağzının etrafındaki tasdik köpüğü, onun sarhoşluğuna, coşkunluğuna şahittir. 2350 کفک تصدیقش بگرد پوز او ** شد گواه مستی و دلسوز او
Deve, kuvvetlenip erkek aslan kesildi mi ağır yükler çeker de yine o yüklerin altında az yer, az içer. اشتر از قوت چو شیر نر شده ** زیر ثقل بار اندک‌خور شده