هر کراماتی که می‏جویی به جان ** او نمودت تا طمع کردی در آن‏

هر کراماتی که می‏جویی به جان ** او نمودت تا طمع کردی در آن‏ 365

Can ve gönülle dilediğim bütün keremleri sana Allah gösterdi de sen onlara tamah ettin.

چند بت بشکست احمد در جهان ** تا که یا رب گوی گشتند امتان‏

Ahmet, ümmetler “ Yarab” desinler diye dünyada nice put kırdı.

گر نبودی کوشش احمد تو هم ** می‏پرستیدی چو اجدادت صنم‏

Ahmet’in çalışması olmasaydı sen de ataların gibi puta tapardın.

این سرت وارست از سجده‏ی صنم ** تا بدانی حق او را بر امم‏

Ahmet’in ümmetler üzerindeki hakkını bil, başın puta secde etmekten, bunu bilesin diye kurtuldu.

گر بگویی شکر این رستن بگو ** کز بت باطن همت برهاند او

Söylersen bu puta tapmadan kurtulmanın şükrünü söyle de Allah, seni bâtın putundan da kurtarsın.

مر سرت را چون رهانید از بتان ** هم بدان قوت تو دل را وارهان‏ 370

O, nasıl, başını putlardan kurtardıysa sende o kuvvetle gönlünü kurtar.

سر ز شکر دین از آن بر تافتی ** کز پدر میراث مفت‏اش یافتی‏

Dini babadan bedava bir miras olarak buldun da onun için başını şükretmeden çevirdin.

مرد میراثی چه داند قدر مال ** رستمی جان کند و مجان یافت زال‏

Miras yedi, mal kadrini ne bilsin? Rüstem can verdi, Zâl bedava şeref kazandı!

چون بگریانم بجوشد رحمتم ** آن خروشنده بنوشد نعمتم‏

Ben, birisini ağlatırsam rahmetim coşar; ağlayıp taşanda nimetime erişir.

گر نخواهم داد خود ننمایمش ** چونش کردم بسته دل بگشایمش‏

Birisine bir şeyi vermek istemezsem o isteği göstermem. Fakat gönlünü kapattım mı artık açmam.