او مددهای خرد چون در ربود ** از خزینه در آن دریای جود

İnsan, o cömertlik denizinin inci hazinesinden akıl, fikir kazanırsa

زین چنین امداد دل پر فن شود ** بجهد از دل چشم هم روشن شود

Bunların yardımıyla gönlü marifetler elde eder, gönüllükten çıkar, yücelir… Gözleri de nurlanır.

زانک نور از دل برین دیده نشست ** تا چو دل شد دیده‌ی تو عاطلست 4315

Çünkü nur, gönülden doğar da bu göze vurur. Gönül olmasa gözün hiç bir şey göremez.

دل چو بر انوار عقلی نیز زد ** زان نصیبی هم بدو دیده دهد

Gönül, akıl nurlarıyla nurlanırsa o nurlardan göze de bir pay verir.

پس بدان کاب مبارک ز آسمان ** وحی دلها باشد و صدق بیان

Bil ki gökten inen mübarek su, gönüllere gelen vahiydir, dillere gelen doğru sözlülüktür.

ما چو آن کره هم آب جو خوریم ** سوی آن وسواس طاعن ننگریم

Biz de tay gibi ırmaktan su içelim de bizi kınayan vesveseciye bakmayalım, aldırış etmeyelim.

پی‌رو پیغمبرانی ره سپر ** طعنه‌ی خلقان همه بادی شمر

Peygamberlerin izini izliyorsan yola düş, halkın bütün kınamalarını hava say!

آن خداوندان که ره طی کرده‌اند ** گوش فا بانگ سگان کی کرده‌اند 4320

Yol aşan, menzil alan yol erleri ne vakit köpeklerin havlamasına kulak astılar?

بقیه‌ی ذکر آن مهمان مسجد مهمان‌کش

Konuk öldüren mescit hikâyesinin sonu

باز گو کان پاک‌باز شیرمرد ** اندر آن مسجد چه بنمودش چه کرد

O tertemiz aslan adama mescitte neler göründü? Sen onu söyle yine!

خفت در مسجد خود او را خواب کو ** مرد غرقه گشته چون خسپد بجو

Mescitte, suya gark olmuş adam nasıl uyursa öyle uyudu.